Democratie is een vrucht. Wat Irak nodig heeft is vrede, orde, veiligheid, broederschap en welvaart. Pas als dat allemaal bereikt is, wie weet, bloeit daar bovenop dan wel een democratie. Bush verkondigde dat hij Irak wel even een democratie zou komen brengen. Maar dat is revolutionaire quatsch. Je kunt een land geen democratie bezorgen. Netzomin als dat je een land golvende graanvelden kunt bezorgen. Je kunt een land zaaizaad leveren. En een ploeg. En dan moet het volk zelf het werk doen. Arm volk, de akkers langs de Eufraat liggen vol met mijnen.
Democratieën bloeien niet tussen de mijnen. Dat zouden we in Nederland onderhand ook moeten weten. Er is hier één politieke moord gepleegd en daardoor zitten we nu al een jaar in een democratisch vacuüm. Vermenigvuldig dit met het aantal doden in Irak, dan weet je wanneer je in Baghdad een werkende coalitie mag verwachten die geen gewapende alliantie is.
Rumsfeld moest bij de val van Saddam denken aan de val van de Muur. Zal hij zich nog herinneren wat er daarna gebeurde? Wij riepen in koor dat er toch vooral snel democratieën moesten komen, maar voor veel Oost-Europeanen was dit het startschot van breuken en etnisch geweld. Irak heeft nog het meest gemeen met Joegoslavië. Kirkuk is het evenbeeld van Sarajevo. Een multi-etnisch kruitvat met een licht ontvlambaar lontje. Haastig gedemocratiseer naar Westers model belooft hier weinig goeds.
Ik vrees dat ze dat in het Pentagon ook drommels goed in de gaten hebben. Vandaar de actie "Reconstructing Iraq". Niet alleen de bruggen, maar alles moet weer gemaakt worden zoals het was. Alsof er niets gebeurd is. Het leger moet weer sterk genoeg bewapend zijn om Iran te kunnen bedreigen. De Sjiieten in het zuiden moeten weer voldoende kort gehouden worden om te voorkomen dat er een moslim-fundamentalistisch macht bij komt. En de Koerden in het noorden moeten weer ver genoeg bij de olievelden vandaan gedeporteerd worden om te voorkomen dat de buurlanden ongerust worden. Dat is, zo heeft de geschiedenis ons geleerd, vooralle partijen uiteindelijk het beste. Want zeg nou zelf, in menig opzicht heeft die Saddam het al die jaren helemaal zo gek nog niet gedaan.
