Momenteel staat onze lichamelijke gezondheid op het spel. Die wordt onder meer bedreigd door Sars, (dat komt nu ook heel dichtbij dankzij de binnendruppelende studie-reizigers). Ook legionella in het Sportcentrum dreigt onze gezondheid te bedreigen. En er is niemand om ons op te lappen, want er dreigt voorlopig nog geen nieuwe huisarts neer te strijken in het medisch centrum.
Voorts bedreigt de vogelziekte mogelijk het verloop van de Batavierenrace. Het aio-schap wordt bedreigd door de lage salarissen. Studieverenigingen worden bedreigd doordat er geen animo is. Zelfs Amnesty moet opdoeken en dat bedreigt weer de mensenrechten. Het ontbijt met de rector wordt bedreigd door een terugloop van het aantal eieren in de schappen van de supermarkt. De passieve student wordt met uitsterven bedreigd als het aan de immer activisme-promotende Union ligt.
De onveilige trappen in de Bastille bedreigen enerzijds de enkels van de nieuwe bewoners en anderzijds, vanwege inkijkmogelijkheden, de populatie rokdragenden op de campus.
Alsof dit allemaal nog niet genoeg is: nieuw gevaar dreigt. Gezond pauzeren is halverwege de volgende maand het thema van de jaarlijkse Gezonde Week. De UT-medewerkers moeten aan de voedzame appels, de ontspannende wandelingetjes, de sportieve strekoefeningen en aan de gezamenlijke bedrijfsfitness.
Ook de work-aholics onder ons worden bedreigd.
Who's next?
Moe
Na druk-druk-druk is nu moe-moe-moe het modewoord op de werkvloer. Een tijdje geleden was het nog in om druk-druk-druk te zijn als je werd gevraagd hoe het met je ging. Klinkt flitsend, dynamisch en succesvol. En lekker belangrijk. Maar meer waarheidsgetrouw maakt nu moe-moe-moe opgang als eerlijk antwoord op de vraag naar het welbevinden van de hedendaagse werknemer.
Onderzoek wijst echter uit dat het niet allemaal drukke mensen zijn die nu moe in plaats van druk zijn. Sterker nog: hoe minder druk hoe meer moe, luidt de laatste analyse van het klagende deel vanhet werknemersbestand. Maar wie is er dan wel echt druk en wie mag zich met recht moe noemen?
Huismannen schijnen tot de moeste groep te behoren. Kan, want ze hebben het druk met niks, en daar kun je knap moe van worden.
Regeringsleiders, dat zijn drukke baasjes. Bush vecht tegen de halve wereld en de andere helft tegen hem, maar moe lijkt hij er niet van te worden.
Maar uiteindelijk zit het allemaal tussen de oren: wie niet moe wil zijn is niet moe en wie niet druk wil zijn is niet druk. En soms, heel soms, kom je nog mensen tegen die niet druk zijn EN niet moe.
In Hengelo woont er zo eentje. Hij heeft geen werk, fietst elke dag naar de bibliotheek, leest daar de krant en schrijft de namen uit rouwadvertenties over. Thuisgekomen pakt hij zijn telefoonboek en streept daarin de namen van de overledenen door.
Hij is er niet echt druk mee en wordt er niet moe van. Maar zijn telefoonboek is helemaal up to date en dat maakt hem helemaal gelukkig.
