Janny van Helden was 16 toen ze in 1964 bij de nieuwe Technische Hogeschool aanklopte voor een baantje. Volgende week verlaat ze de UT. Na 39 jaar. Fulltime. Een emotioneel afscheid? 'Nee, ik maak er een leuk feestje van!'
Zelf denkt ze dat ze de laatste is van de dertig collega's met wie zij in de beginjaren van de TH Twente het complete personeelsbestand vormde. 'De rest is allemaal al eerder vertrokken of overleden.'
De kwartiermakers van de THT huisden de eerste jaren in een monumentale Van Heek-villa aan de Oldenzaalsestraat. Van Helden: 'Het was één grote familie. Iedereen deed wat-ie kon. Ik ben begonnen op de typekamer, maar na een paar maanden vond ik dat tamelijk uitzichtloos en ben ik overgestapt naar financiële zaken. De meeste bazen waren voormalige Indiëgangers en die waren gewend om de zweep er behoorlijk overheen te halen. Dat dachten ze hier ook te kunnen doen - vooral secretaris Baarspul schreeuwde soms zo hard dat het in de hele villa te horen was - maar dat hebben wij ze wel afgeleerd.'
Na drie jaar pionieren in de villa was het eerste campuspand klaar en nam Van Helden haar intrek in het gloednieuwe BB-gebouw bij de dienst die later Financiële en Economische Zaken ging heten. 'Dat heb ik twintig jaar gedaan, totdat ik een baan aangeboden kreeg bij de financiële adminstratie van de faculteiten Informatica en Toegepaste Onderwijskunde. Met nog twee collega's moesten we daar een hele nieuwe toko opbouwen want er was nog helemaal niets. Achteraf gezien is ons dat aardig gelukt.'
Het was ook haar leukste tijd, daar bij TO/INF. 'Op sociaal gebied gebeurde daar heel veel. Elk jaar hadden we een sportdag in Bad Boekelo, waar teams van medewerkers wedstrijden in de stijl van het tv-programma 'Sterrenslag' hielden. En aan het eind van het studiejaar waren er sportwedstrijden tussen studenten en medewerkers van de faculteit, met na afloop altijd een borrel of barbecue.'
Hoogtepunten? Van Helden schudt ze niet uit haar mouw. Negenendertig jaar fluitend naar haar werk vindt ze mooi genoeg. 'Ik heb gewoon een hele leuke tijd gehad. Ontzettend veel gelachen, behalve de laatste anderhalf jaar. Ik heb heel wat reorganisaties meegemaakt, maar de onduidelijkheid en onrust die er deze keer heerst is wel heel erg. Collega's die eerst ontslagen worden en dan weer aangenomen, gedwongen overplaatsingen, mensen gefrustreerd enziek thuis ... Toen ik de mogelijkheid kreeg om een collega voor ontslag te behoeden door er zelf uit te stappen heb ik geen moment getwijfeld.
'Maar ik ga niet verbitterd weg hoor,' haast ze zich om eraan toe te voegen. 'Het goede gevoel overheerst alles. Maar ik hoop wel dat nu heel snel duidelijk wordt waar mijn collega's aan toe zijn en dat het voor iedereen goed afloopt. Ik ben heel benieuwd wat die bezuinigingsoperatie uiteindelijk oplevert. Maar dat lees ik dan wel in het UT-Nieuws.'
Volgende week donderdag is haar afscheidsreceptie. 'Ik had het eigenlijk in het Theatercafé willen doen, maar dat was al bezet. Nu moet het hier in de kantine van het CC-complex. Een tikje minder gezellig vind ik, want ik hang nu eenmaal liever aan een bar. '
Na 1 mei kan ze doen wat ze wil, na bijna veertig jaar full-time UT-werk. 'Moeilijk? Helemaal niet! Ik was van plan er een leuk feestje van te maken. Nee, ik sta er niet zo bij stil dat ik hele geschiedenis van de UT heb meegemaakt. Misschien komt dat nog als ik eenmaal weg ben en ik de film terugdraai. Maar ik zit er nu nog middenin en kan nauwelijks bevatten waar die 39 jaar zijn gebleven. Het lijkt me heerlijk om straks niets meer te moeten. Ik ga lekker reizen en misschien wat vrijwilligerswerk doen. Ik wil in elk geval naar Tibet, de Himalaya zien. En in Europa heb ik ook nog lang niet alles bekeken.'
Menno van Duuren
Janny van Helden:...we maken er een leuk feestje van...
