Al jaren kost het de vele campusverenigingen moeite om de vacatures in hun besturen en commissies op te vullen. De oproepen in deze krant bijvoorbeeld, zijn talrijk. Even zo vaak duikt de discussie op over inbedding van activisme in het academisch curriculum. Moet dat? En hoe dan? De Student Union startte vorig jaar een onderzoek. Hèleni Kernkamp, student aan de Saxion Hogeschool voerde het uit. Haar afstudeeronderzoek mondde vorige week uit in het symposium 'Studentactivisme en het academisch curriculum aan de UT'. Aan de hand van drie scenario's bespraken de ruim honderd deelnemers hoe activisme en competentiegericht onderwijs elkaar in de toekomst kunnen aanvullen.
Hèleni Kernkamp kijkt er tevreden op terug. 'De deelnemers kwamen tijdens de discussies echt los. De meeste animo was er voor scenario drie, het scenario van de eeuwige student. Daarin bestaat een breed competentiegericht curriculum en kunnen studenten kiezen voor zowel formele als informele leerarrangementen. Studentactivisme is dan een van de mogelijkheden om een leerarrangement in te vullen.' Als voorbeeld noemt Kernkamp iemand die een communicatie-competentie invult met het houden van een presentatie tijdens een symposium van een studievereniging.
De deelnemers bleken het vorige week vooral belangrijk te vinden dat studenten niet alleen snel hun punten scoren en dan de campus weer verlaten. Jezelf leerdoelen stellen, actief bezig zijn, bewust competenties verwerven, daar zou het om moeten gaan. Kernkamp: 'Vanuit het werkveld hoor je immers ook steeds vaker dat er wordt gevraagd naar wat men naast de studie heeft gedaan. Het wordt alleen maar belangrijker.'
Passieve studenten, die vorige week uiteraard schitterden door afwezigheid, kregen er tijdens de slotdiscussie dan ook flink van langs. 'Het zou zo moeten zijn dat passieve studenten niet kunnen afstuderen', zei panellid Edwin Berends, zelf bijzonder actief. Maar daar was niet iedereen het mee eens. Iemand uit het publiek: 'Er moeten toch ook consumerende studenten zijn?' Panellid Frank Zuidinga van TSM Business School: 'Wie maakt eigenlijk uit wat passief is? Het gaat toch om de drive van de individuele student? Daar ga je toch niet allemaal regeltjes en eisen aan stellen.'
Kernkamp hoorde de discussie met interesse aan. 'In de huidige situatie slaan passieve studenten zich er wel doorheen. Maar in competentiegericht onderwijs creëer je een actieve student. Passieve studenten bestaan dan niet meer.'
Een ander belangrijk punt van discussie is het valideren van de activiteiten. Want waar krijg je punten voor en waarvoor niet? Hoe bewijs je dat je een competentie hebt? En is het niet ontzettend ingewikkeld om dat te laten 'keuren'? Kernkamp: 'Er zijn verschillende manieren waarop het kan. In het voorbeeld van de presentatie kan de student zich laten filmen en de film gebruiken als bewijsmateriaal. Maar over het valideren moet inderdaad nog verder nagedacht worden.'
Een ander vaak genoemd nadeel van 'studiepunten voor activisme' is dat bestuurswerk vrijwilligerswerk zou moeten zijn, iets wat je naast je studie doet, gewoon omdat je het leuk vindt. Daarover had panellid Ton Mouthaan, directeur onderwijs EWI, een interessant voorbeeld. Leden van de EL-studievereniging Scintilla kunnen nu al studiepunten verdienen door een verslag te schrijven over een helder omschreven klus bij de vereniging. Mouthaan: 'Maarvrijwel niemand komt die punten halen! Kennelijk zijn er andere drijfveren om actief te zijn.'
Ook de Student Union heeft nog niet op alle vragen een antwoord. 'Het symposium vormde het startsein voor een brede discussie en niet het eindpunt van een onderzoek', zegt Lieneke Hohmann. 'De komende tijd willen we meer meningen horen. Er waren vorige week met name studenten en we willen ook de discussie aangaan met opleidingsdirecteuren en decanen. Het koppelen van activisme aan onderwijs is een kans voor het activisme èn voor het onderwijs. Maar hoe we dat het beste kunnen invullen, weten we nog niet.'
