Rijst de vraag wat een promovendus bij Toegepaste Onderwijskunde met plastic lichaamsdelen, chirurgische schaartjes en röntgenfoto's moet. 'Ik maak een virtual reality leeromgeving voor chirurgen in opleiding', verklaart Luursema. Sinds januari doet hij mee aan het project DIME (Distributed Interactive Medical Exploratorium), een gezamenlijk onderzoek van de universiteiten van Leiden, Amsterdam en Twente. De bedoeling is om te komen tot een leeromgeving waarin geneeskundestudenten een medische ingreep stap voor stap kunnen volgen. Dat ontlast chirurgen, omdat trainees een operatie dan minder vaak real-life hoeven mee te maken. Het Medisch Spectrum Twente beoordeelt het onderzoek op bruikbaarheid in de praktijk. Luursema is er regelmatig te vinden. In de OK wel te verstaan. Met camera en kladblokje volgt hij de handelingen van de medici op de voet. Vooralsnog richt hij zich op de liesbreukhersteloperatie en het verhelpen van aneurysma, een aandoening in de aorta. Dat zijn maar twee ingrepen. Niet een beetje weinig? Luursema: 'Als de omgeving waarin de operaties plaatsvinden eenmaal klaar is, dan wordt het makkelijker om andere ingrepen na te bootsen. En sommige handelingen, zoals hechtingen, hoeven we maar een keer te maken, omdat ze bij elke operatie terugkomen.'
Luursema werkt pas een paar maanden aan de UT. Hij deed de kunstacademie in Den Haag en werkte acht jaar als kunstenaar. Maar het leek hem leuker om wetenschapper te zijn. Een opleiding 'wetenschappelijk illustrator' in Maastricht sprak hem aan. Zijn huidige promotor zag zijn afstudeerwerk en nodigde hem uit voor een gesprek. Luursema hapte toe en woont sinds kort in Borculo. 'Die landelijkheid en rustgevendheid. Heerlijk. En het is er zo lekker stil 's nachts.'
