Mens en werk

| Redactie

Yvonne Mentink moet nog even een bestellijst invullen. Pas daarna heeft ze tijd voor deze rubriek. De 49-jarige medewerkster staat dagelijks tussen negen en drie in de kantine van het EL/TN gebouw. Daarna maakt Mentink de oversteek naar de Vrijhof om daar tot een uurtje of vijf mee te helpen in de kantine van het Theatercafé.

De reorganisatie heeft haar sporen nagelaten, de EL/TN kantine is nog maar beperkt open. Mentink: 'Ik ben hier 's morgens tot half twaalf alleen, terwijl we vroeger met z'n tweeën stonden. In het begin vond ik die nieuwe werkindeling erg ongezellig. Maar het went wel hoor, je krijgt veel aanloop van mensen die koffie komen halen, dat is erg gezellig.'

Mentink organiseert de koffie, maakt de broodjes, haalt de afwas uit het gebouw, vult alles aan, houdt bestellijsten bij, bemant de balie, enzovoort. Ze werkt alweer zo'n tien jaar op de UT, begon parttime en kreeg in de loop der jaren steeds meer uren.

Daarvoor was ze onder andere baliemedewerkster bij een bank, werkte ze in een winkel en zorgde ze voor haar twee dochters. Inmiddels zijn die 25 en 21. 'Ze zijn volwassen, gaan hun eigen weg', glimlacht Mentink. Een van haar dochters stapt in 2003 in het huwelijksbootje. En er is nog een feestje: in juli ziet Mentink Sara.

Mentink blijkt dik tevreden met haar baan. 'De omgang met mensen vind ik leuk. De studenten zijn erg aardig, ik kan goed met ze overweg. En ook de samenwerking met collega's loopt lekker. Weet je, als je leuk met elkaar werkt en ook eens wat voor een ander over hebt, dan kom je een heel eind.'


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.