`Poeh!', roept Ruud, als hij hard moet nadenken over alle concerten die hij ooit meemaakte als Enschedeploeger en als voorzitter van de Drienerlose Pop Organisatie (DPO). `De Spice Girls, de Stones, Robbie Williams, Pinkpop, Lowlands, De Vrienden van Amstel Live, André Rieu, de opbouw van de herdenkingsceremonie van André Hazes, de Backstreet Boys, Kane. Nog meer? Oh ja, Oleta Adams natuurlijk. Dat was mijn eerste concert.'
Ruud van Buren komt in 1996 naar de UT voor een studie toegepaste onderwijskunde. Na een jaar maakt hij de overstap naar communicatiewetenschap. `Eigenlijk wilde ik regisseur worden, maar ja, daar is niet echt een opleiding voor.'
In de beginjaren van zijn studententijd sluit hij zich al snel aan bij DPO. `Op 12 februari 1998 om precies te zijn.' Lachend: `Ik heb wat met data.' Zo weet hij nog exact dat hij op 18 juni 1998 door Tonnie Buitink, evenementenmanager van de UT, wordt gevraagd om hoofd ordedienst te worden bij DPO. `Toen begon het eigenlijk allemaal.' Als hoofd ordedienst is Ruud hét aanspreekpunt bij concerten. `Fantastisch werk. En al snel daarna werd ik voorzitter van DPO. Maar al dat bijklussen kostte veel tijd: zo'n dertig uur per week.'
`Op een gegeven moment vertrok ik voor een uitwisseling naar Amerika om daar drie maanden te gaan studeren in Seattle. Fantastisch land, het land van opportunities. Daar zag ik dat je heel veel kunt bereiken, zeker op mediagebied. Mijn liefde voor muziek, media, showbizz en televisie werd alleen maar groter. Balen was wel dat toen ik in Amerika zat, het benefietconcert op de UT werd georganiseerd. Dat miste ik dus.' Als hij terugkomt, raakt zijn TCW-studie een beetje in het slop. `Ik vond het onderwijssysteem hier opeens helemaal niets. In Amerika was het veel beter.' Uiteindelijk studeert Ruud alsnog af, in februari 2003.
UT-evenementenmanager Tonnie Buitink beseft dat hij een talent in huis heeft en biedt Van Buren aan om na zijn afstuderen de open dag voor alumni te organiseren. Wegens ziekte van Buitink, blijft hij daarna hangen voor andere klussen. `Vervolgens kreeg ik bij de Student Union een parttime baan aangeboden als projectleider evenementen. Daarnaast bleef ik ook voor Tonnie Buitink aan het werk.'
Voor dat laatste liep onlangs zijn contract af. `Van een halve baan kan ik niet leven, dus ben ik gaan solliciteren. Met als resultaat dat ik nu consultant ben bij Cayentis, een IT-bedrijf in Bunnik.'
Hij noemt het `saai', werken bij een gewoon bedrijf. `Heel erg wennen. Op de UT kent iedereen elkaar. Het bedrijfsleven is echt anders.' Helemaal afscheid nemen van de UT kan hij nog niet. Het Batavierenfeest blijft hij ook in 2005 mede organiseren. `Bij de Bata ben ik verantwoordelijk voor de beveiliging, dat is echt mijn ding. Het draaiboek is helemaal top, de laatste jaren zijn er geen noemenswaardige vechtpartijen geweest. Daar ben ik best trots op. Alle touwtjes in handen hebben, dat maakt organiseren zo leuk. En dan op het juiste moment aan het juiste touwtje weten te trekken.'
Als hij terugdenkt aan al die jaren van concerten, feesten en evenementen zijn er een paar bijzondere herinneringen. `De mooiste klus was het Stones-concert in Vredenburg. Qua gevoel had Pinkpop iets speciaals en de grootste klus was het concert van André Rieu, afgelopen zomer in Enschede.' Aan een crewparty, na één van optredens van de Vrienden van Amstel Live in Ahoy, hield Van Buren een mooie anekdote over. `Na afloop bood ik een flink aangeschoten Xander de Buisonjé een lift aan in mijn Fiat Brava. Samen met twee andere Enschedeploegers moesten we naar hetzelfde hotel. Zitten we met z'n viertjes opgepropt in de auto - hij natuurlijk achterin met zijn knieën tot aan het dak - gaat Xander zijn toenmalige vriendin Wendy van Dijk bellen. Midden in de nacht, met zijn dronken hoofd! Natuurlijk nam ze niet op...En wij maar lachen.'
Fotograaf: Jan Hesselink
Maaike Platvoet
Ruud van Buren (rechts) verlaat de UT. Jarenlang werkte hij voor Tonnie Buitink (links) als medeorganisator van allerlei evenementen.
