Dit zijn toch niet jullie huwelijksfoto's, hè? vraagt een passerende medestudent tijdens de fotosessie op het plein voor de Horsttoren. Nee, legt Nathalie lachend uit, we komen in de krant, vanwege Amerika. `O ja, is het rond? Wordt het Caltech? Wat gaaf, gefeliciteerd!
Een alledaagse gebeurtenis is het inderdaad niet: twee WB'ers die als stel de oversteek maken naar een van Amerika's meest prestigieuze instellingen: het California Institute of Technology, onder de rook van Los Angeles. Niet voor een paar maandjes stage, maar voor een jaar lucht- en ruimtevaarttechniek. En daarna, als het even kan, een promotieplaats.
Ze moet vrijdag (morgen) nog wel even afstuderen, maar daarna staat een vertrek naar de States niets meer in de weg. Mark studeerde in februari al af en is er helemaal klaar voor, na een voorbereidingstraject van anderhalf jaar.
Mark: `Er komt ontzettend veel bij kijken. Financiering regelen, getuigschriften en aanbevelingsbrieven verzamelen, motivatiebrieven schrijven, toetsen doen. Niet alleen voor je Engels, maar je moet ook de Graduate Record Examination bij het Cito doen. Daar moet je nog voor studeren ook, anders haal je het niet.'
Nathalie: `En al die cijferlijsten verzamelen: waarschijnlijk zijn ze helemaal gek van ons geworden bij BOZ. Volgens mij waren we bij WB de eersten sinds jaren die zo'n Amerikaanse toelatingsprocedure wilden doorlopen. Maar ze hebben ons fantastisch geholpen.'
Het resultaat mag er zijn. De toelatingsbewijzen voor Amerikaanse topinstellingen stroomden binnen: Nathalie kon uiteindelijk kiezen uit vijf (inclusief het MIT) en Mark uit vier. Maar het wordt dus Caltech.
Kost dat?
Mark: `Vijftigduizend euro per jaar, per persoon. Maar het meeste betaal ik van beurzen: ik heb een Fullbright-beurs van 12.000 dollar gekregen van de Amerikaanse overheid, 7.000 euro van het VSB Fonds en 10.000 euro van het Prins Bernhard Fonds. Ik stop er zelf 10.000 euro in en de rest leen ik van mijn ouders.'
Nathalie: `Ik heb ook goed gescoord bij het VSB Fonds en het Prins Bernhard Fonds. Het meeste krijg ik uit het Talentenprogramma van OCenW: 18.000 euro. En nog 3.000 euro van het Dr. Hendrik Muller's Vaderlandsch Fonds!'
Mark: `Tja, je kunt voor de gekste dingen een beurs krijgen: omdat je Fries bent of Vrijmetselaar, je kunt het allemaal vinden op www.beursopener.nl. En als er nog mensen zijn die advies nodig hebben, mogen ze me best mailen: [email protected]. Ik weet nu hoe het moet!'
Eerst investeren en dan het grote geld binnenhalen?
Mark: `Een papiertje van Caltech is op de Amerikaanse arbeidsmarkt wel meer waard dan van de meeste andere universiteiten, maar of dat in Nederland ook zo is ... Bovendien: als onderzoeker zul je nooit ontzettend rijk worden.'
Zijn jullie echt van die ontzettende high potentials?
Ze kijken elkaar lachend aan. Dan relativeert Mark: `Ach blijkbaar zijn we best wel goed. Maar er hangt ook veel af van de motivatie en de referenties die je meestuurt.'
Nathalie: `Gelukkig had professor Hoeijmakers een supergoeie aanbevelingsbrief voor ons geschreven.'
Mark: `En ze kijken ook naar dingen die je naast je studie hebt gedaan. Maar kennelijk weegt die GRE-toets niet zo zwaar, want die had ik echt heel matig gemaakt.'
Waarom Amerika: ambitie of avontuur?
Nathalie: `Eh, allebei? Je moet in elk geval behoorlijk gedreven zijn, want anders haak je al af vanwege alle rompslomp die de voorbereiding met zich meebrengt. En als je er eenmaal zit is het keihard werken. Ik heb een paar maanden in Michigan gezeten, maar aan dat soort instellingen heerst absoluut geen zesjescultuur onder de studenten.'
Mark: `Ik vond het gewoon leuk om naar het engelstalige buitenland te gaan en daar te promoveren. Gezien het niveau op ons vakgebied, de stromingsleer, kom je dan al gauw in Amerika uit, zeker als het om toepassingen in de lucht- en ruimtevaart gaat. De universiteiten daar doen veel contractonderzoek voor grote vliegtuigbouwers als Lockheed en Boeing, en die heb je in Nederland niet.'
Nathalie: `Eerst volgen we een jaar hetzelfde programma, een soort pre-PhD-jaar waarin je je moet bewijzen. Mark gaat daarna in elk geval promoveren, tenminste als hij een beurs krijgt van 40.000 dollar per jaar. Of ik wel voor de wetenschap ben geboren, weet ik nog niet. Ik zie wel of ik erin doorga, of ga werken in de consultancy of de engineering.'
Zien we jullie ooit nog terug in Nederland?
Nathalie wijst naar Mark. Hij: `Een van de voorwaarden van mijn Fullbright-beurs is dat ik eerst weer twee jaar in Nederland gewoond moet hebben voordat ik in Amerika mag werken. Maar goed, voordat het zo ver is zijn we vijf jaar verder.'
Menno van Duuren
Mark en Nathalie: ….geen zesjescultuur…
