Veertien dansparen van UT-dansvereniging `4 Happy Feet' (en twee heren op zoek naar een blind dance date) reisden met Pinksteren af naar Wuppertal voor de halfjaarlijkse Europese krachtmeting tussen dansende studentenduo's. Alle studentendansverenigingen worden uitgenodigd, maar meestal is het kampioenschap een Duits-Nederlandse aangelegenheid. Zo ook nu: 25 Nederlandse en 125 Duitse paren streden in drie categorieën om de prijzen. Anouk Hofstede (vijfdejaars communicatiewetenschap) en Remy Waardenburg (eerstejaars technische geneeskunde) kwamen uit op het hoogste niveau (`met wedstrijdervaring'). Met hun ballroomprestaties eindigden ze op een verdienstelijke negende plaats, maar in de Latijns-Amerikaanse discipline dansten ze dus he-l-e-maal de sterren van de hemel.
Zij: `En ik ben helemaal geen latin-danser.'
Hij: `Dat zegt zij. Maar er zit enorm veel potentie in.'
Zij: `Ach, ik ben er dit seizoen voor de lol mee begonnen en daarna ben ik mijn best gaan doen.'
Met resultaat, want met vier van de vijf Latin-dansen eindigden ze als eerste, en met hun paso doble `slechts' als tweede: goed voor de Europese titel.
Zij: `Ik moet het meer van mijn uitstraling hebben, het uitdragen van het danskarakter. Hij is technisch veel beter.'
Wedstrijdervaring hebben ze allebei wel, maar dan met andere danspartners. Een duo vormen ze pas sinds het begin van dit jaar, toen ze elkaar tegenkwamen bij 4 Happy Feet.
Zijn jullie buiten de dansvloer ook een stel?
Hij: `Dat vraagt iedereen.
Zij: `Voor de grap zeggen we vaak ja.'
Hij: `En dan houden we de schijn op.'
Zij: `Maar we vinden elkaar wel lief.'
Hij: `Als danspartners heb je nu eenmaal altijd een soort relatie met elkaar.'
Zij: `Omdat je zo veel moet trainen, zie je elkaar vaker dan je eigen partner.'
Hij: `Dansen is topsport: één minuut quicksteppen kost evenveel energie als de honderd meter sprint.'
Over een half jaar verdedigen de kampioenen hun titel in Eindhoven. Volgend jaar Pinksteren organiseert 4 Happy Feet het Europese dansfestijn op de campus. Of het gouden duo Hofstede-Waardenburg dan nog bestaat, is de vraag.
Hij: `Ik ga in Nijmegen verder studeren. We denken er wel over om ook in Nederland samen wedstrijden te dansen.'
Zij: `Maar dan mag je niet meer als paar aan het studententoernooi meedoen.'
Hij: `In Wuppertal zagen we dat sommigen het toch stiekem met hun vaste wedstrijdpartner deden.'
Zij: `En toch hebben we die er ook uit gedanst. Dat is dan extra lekker.'
