Buren
Nou, dat viel dus mee. Onze blauwhelmen zijn nog niet bekomen van hun trauma, maar bij het laatste songfestival verwenden de voormalige Joegoslaven elkaar alweer royaal met punten. De toch zo gehate Serven kregen van hun gewezen broeders zelfs bijna de volle mep (3x12 en 1x10). De Albanezen en Kroaten vinden de Serven dus weliswaar klootzakken waar ze het regelmatig mee aan de stok hebben, maar, zo laten ze blijken, de Spanjaarden, Britten en Zweden vinden ze nog veel erger. Dit verklaart meteen waarom vredesmissies van vreemde mogendheden altijd gedoemd zijn te mislukken.
Niet alleen op de Balkan schoven de landen elkaar de punten toe. Alle deelnemers kregen meer punten van hun buren dan van andere landen. Met twee uitzonderingen: Oostenrijk en Roemenië kregen van hun buren geen enkel punt. Ook gaven alle landen meer punten aan hun buren dan aan de andere finalisten. Met hier slechts 1 uitzondering: Duitsland gaf 4 van zijn 5 deelnemende buren geen punten (Polen kreeg er nog 4), nadat het in de voorronde al twee andere buren zonder punten naar huis had gestuurd (Denemarken en Zwitserland).
Het songfestival symboliseert de Europese verhoudingen. Duitsland is het enige land dat echt Europees denkt, dat wil zeggen, verder kijkt dan zichzelf en de buren. (Al overdrijven de Duitsers hier dan meteen weer in.) Alle andere landen kijken nauwelijks voorbij hun eigen regio. Het Europa van Andorra houdt op bij Spanje en Frankrijk. En al hun gekibbel ten spijt, de Grieken voelen zich meer verwant met de Turken dan met de Benelux. Dus als Griekenland lid van de EU kan zijn, waarom dan niet Turkije? En diens buur? En diens buur?
Vanaf Lissabon, via Hammerfest naar Grozny terug naar Lissabon kun je een keten formeren van buren die het goed met hun buurman kunnen vinden. Dat is een mooie Europese gedachte. Maar in die keten hebben de schakels uit Lissabon, Hammerfest en Grozny weinig met elkaar gemeen. Ze vinden elkaars muziek waarschijnlijk takkeherrie. Des te groter het songfestival, des te minder het winnende lied nog Europa-wijd wordt gewaardeerd. Dus ook: des te groter de EU, des te beperkter het mandaat van de EU zou moeten zijn. Een groter Europa verlangt geen sterker centralistisch Brussel. We winnen meer wanneer ons grotere Europa een Europa van gelijkgestemde buren blijft.
