Over en sluiten

| Redactie

Collega's Onze collega gaat trouwen. En wij weten er alles van. Je krijgt nu eenmaal gewild en ongewild van alles mee als je dag in dag uit met elkaar een kantoor deelt. Ene collega: `Wat heeft dinges een pesthumeur.' Andere: `Zijn schoonouders kwamen gisteren immers eten.' Alle kleine en grote avonturen worden nauwkeurig bijgehouden. `Bobo's in the Bush nog gezien?' `Goh, alweer nieuwe schoenen?


Collega's

Onze collega gaat trouwen. En wij weten er alles van.

Je krijgt nu eenmaal gewild en ongewild van alles mee als je dag in dag uit met elkaar een kantoor deelt.

Ene collega: `Wat heeft dinges een pesthumeur.'

Andere: `Zijn schoonouders kwamen gisteren immers eten.'

Alle kleine en grote avonturen worden nauwkeurig bijgehouden.

`Bobo's in the Bush nog gezien?'

`Goh, alweer nieuwe schoenen? Leuk voor onder dat gele rokje.'

`Hoe ging het met het afzwemmen van je dochter. Had ze het watertrappelen nu eindelijk onder de knie?'

Maar goed, onze collega gaat dus trouwen. En dat volgen we tot in de finesses. Van aanzoek tot bruidsboeket, van gastenlijst (we staan er toch wel op?) tot huwelijksreis.

Geen doorpasmoment ging aan ons voorbij. `Is die lelijke vouw nu uit je jurk?'

Terwijl onze opmaker deskundige raad verstrekte over het juiste lettertype voor het kerkboekje, wist een andere collega wel een geschikte muzikale formatie en dacht weer een derde uiterst betrokken mee over de juiste bruidslingerie.

Nu is het bijna zover.

Alles is tot in de puntjes geregeld.

Haar enige zorg is nu nog het weer. Af en toe horen wij een paniekerige stem roepen: `O, jongens, ik kijk net op teletekst en het wordt heel slecht weer. Het gaat regenen. Het gaat waaien. Het wordt koud.'

Gelukkig kunnen ze in het bruidsatelier op het laatste moment nog mouwen aannaaien of juist afknippen.

En ach, ook al loopt haar make up een beetje door.

Wij vinden haar toch wel de allermooiste.

Spandoek

Wij zijn ook uitgenodigd. Maar we hadden al wel wat die avond. Schouwburgkaartjes, voor Plien en Bianca.

Maar ja, je moet wel. Het is toch je collega, en die trouwt maar één keer. Denkt ze.

`Je komt toch wel hè?'

`Nou ..., eh ..., eigenlijk ..., ik heb ...'

`Dat kun je niet maken!!!'

`Ik zal nog eens kijken ...'

`Je komt dus.'

`Misschien later op de avond ...?'

`Dat vind ik níet leuk.'

`Na de pauze van Plien en ...'

`Wie is er nou belangrijker: ik of Plien en Bianca!!!'

`Ik ben lid van hun fanclub en heb alle Zaai-afleveringen op video.'

`Ja, maar je hebt toch ook wat met mij?'

`Jawel, maar dat mag nu niet meer: jij gaat trouwen.'

`Kom je dan naar de huwelijksmis?'

`Nee. Ik moet werken. Daarom.'

`Als jij niet op mijn bruiloft komt, ga ik zondag niet langs jouw marathonparcours staan.'

`Was je dat van plan dan?'

`Ja, met een spandoek.'

`Wat zet je erop?'

`Nou, iets van `Je kunt het,' ofzo.'

`Weet je dat zeker?'

`Ja.'

We zijn eruit.

Volgende week zitten we in de kerk.

Met spandoek:

`Ik weet dat je het kunt!'


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.