Uit het lood

| Redactie

In het debat over de huwelijksmigratie stelt de LPF voor huwelijken tussen neven en nichten te verbieden. De partij heeft geen problemen met zo'n huwelijk op zich, maar des te meer met wat daar doorgaans op volgt: voortplanting. Consanguiniteit heet dat, maar op het platteland noemen we het gewoon inteelt. Iedereen weet met wat voor risico's dat gepaard gaat. Er is dan ook geen boer die het zijn runderen aandoet. Op het veroordelen van zulk tegennatuurlijk gedrag tussen mensen rust echter een taboe. Het past de LPF die te doorbreken. Ik begrijp alleen niet waarom ze dat doet in het migratiedebat. Inteelt maakt geen onderscheid tussen honden en koeien, laat staan tussen Turken en kaaskoppen.


Inteelt

Het risico van inteelt beperkt zich overigens ook niet tot neef-nicht relaties. Wanneer van generatie op generatie gehuwd wordt binnen een gesloten gemeenschap, heb je hetzelfde probleem. En wederom: het maakt niet uit of die gemeenschap een dorpje in de binnenlanden van Turkije of Marokko is, danwel Volendam of Staphorst. Wie bang is voor de buitenwe­reld wordt door de natuur gestraft met zieke kindertjes. Zuiver beschouwd is inteelt een extreme vorm van racisme. (Fokkers van rashonden maken zich er ook zondig aan. U weet allemaal hoeveel dierenleed dat met zich mee­brengt.) Een partij die inteelt wil verbieden kan dan ook nooit van racisme worden beticht.

Inteelt geeft een verhoogde kans op aangeboren afwijkingen, in het bijzonder op autosomaal recessieve aandoeningen. Een neef-nicht koppel heeft een 5 maal zo grote kans om een kind met taaislijmziekte op de wereld te zetten en een 23 maal zo grote kans op een kind met de ziekte van Pompe. De meeste van deze liefdesbaby's overlijden op jonge leeftijd. Wie de knuppel buiten het hoenderhok wil houden kan vergoelijken dat 23 maal een hele kleine kans nog steeds een kleine kans is. Want ach, per saldo hebben neven en nichten slechts 1 à 2 procent extra kans op een kind met een aangeboren afwijking. Althans, wanneer ze zich tot één kind beperken. Wanneer ze de goden blijven verzoeken loopt de foutkans op.

In het alledaagse leven betekent die 1 à 2 procent echter gewoon dat er in elke familie 1 extra neefje of nichtje met een afwijking is. Het valt de LPF te prijzen dat ze ons daarvoor wil behoeden. In een beschaafde samen­le­ving dient het belang van het onverwekte kind zwaarder te wegen dan de lust van het potentiële ouderpaar. Ik vertrouw er dan ook op dat de LPF zal doorgaan op haar zo moedig ingeslagen eugenetische weg. Want als een neef-nicht huwelijk vanwege het risico verboden moet worden, dan toch ook het bezwangeren van een vrouw met suikerziekte of epilepsie. En wie met medicatie vrouwen van 35+ helpt zwanger maken, pleegt volgens dezelfde norm een misdaad tegen de mense­lijkheid. LPF, succes.


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.