Nostalgieke blues in Vrijhof

| Redactie

Voordat het gros van de huidige generatie studenten het licht zag, overspoelde de beroemde formatie 'Cuby and the Blizzards' Nederland met blues van de Drentse bodem. Vijfentwintig jaar na het uiteenvallen gaat de band opnieuw op een landelijke toernee. Aanstaande zondag wordt als onderdeel van het lustrumprogramma van de universtiteit een concert in de Vrijhof gegeven. 'De bekendste Drent na Bart

Voordat het gros van de huidige generatie studenten het licht zag, overspoelde de beroemde formatie 'Cuby and the Blizzards' Nederland met blues van de Drentse bodem. Vijfentwintig jaar na het uiteenvallen gaat de band opnieuw op een landelijke toernee. Aanstaande zondag wordt als onderdeel van het lustrumprogramma van de universtiteit een concert in de Vrijhof gegeven.

'De bekendste Drent na Bartje' wordt Harry Muskee, de illustere voorman van Cuby and the Blizzards, wel genoemd. Het is nu zelfs zover dat er in het door hem beroemd gemaakte Drentse gehucht Grolloo een standbeeld van hem zal verrijzen. Speelde de band in de jaren zestig in kroegen, en op feesten en festivals, anno 1996 vindt er een toernee langs theaterzalen plaats. De fans van toen zijn gesettelde veertigers die wel een paar centen over hebben voor een comfortabele stoel.

Naast Muskee zijn vooral Eelco Gelling en Herman Brood namen die met de band verbonden zijn. Gelling schreef samen met Muskee de meeste nummers en Brood was reeds in die dagen berucht om zijn levensstijl. In de begintijd speelt Cuby vooral rock'n roll, maar al gauw ontwikkelt de groep een geheel eigen bluesgeluid. De groep heeft een aantal bescheiden hitjes in Nederland, met als hoogste notering een tiende plaats met het nummer 'Window of my Eyes'.

Muskee is, net als de meeste andere bandleden, na het uiteevallen van Cuby and the Blizzards in 1972 niet gestopt met muziek maken. Muskee heeft verschillende bandjes geleid en legde zich steeds meer toe op jazz-varianten en funk. Tot grote onvrede van de echte Cuby-fans, want die vonden dat Muskee gewoon blues moest spelen. Met zijn andere bandjes is Muskee ook niet echt bekend geworden. Hij bleef spelen in kleine zaaltjes en een 'Cuby-revival' is een mooie gelegenheid om weer eens echt voor het voetlicht te treden.

Maar deze revival komt pas na vijfentwintig jaar. Dat is een lange tijd, en de meeste bands zullen er niet in slagen zonder moeite hun reputatie zolang overeind te houden. Muskee is er in die tijd niet minder eigenzinnig op geworden. Hij is nog steeds de man die pas opkomt als de band al twee nummers gespeeld heeft en weigert een toegift te geven terwijl diezelfde band de beginaccoorden al ingezet heeft. Maar hij is nu toch weer gezwicht voor de blues, die hij lange tijd niet meer wilde spelen. 'Ik heb de strijd verloren. Cuby heeft me ingehaald.' Tijdens het concert zullen echter niet alleen Cuby-nummers gespeeld worden. Muskee zou Muskee niet zijn als hij ook niet andere eigen nummmers speelt.

De organisatie van de toernee is heel wat strakker dan in de jaren zestig. Kon toen vrijwel iedereen back-stage komen, tegenwoordig regelt een speciaal voor de toernee in het leven geroepen stichting de uitgifte van back-stage passen. De chaos van de jaren zestig moet plaatsmaken voor een gepaste ordentelijkheid. Of de muziek nu ook gepolijst en geperfectioneerd zal zijn, is natuurlijk nog de vraag. Drentse blues blijft Drentse blues, ook als drie blazers de band aanvullen. Na het optreden van Cuby and the Blizzards speelt in het Theatercafé nog een andere bluesband. Speciaal voor degenen die er maar niet genoeg van kunnen krijgen.

Cuby and the Blizzards, zondag 24 november in de Vrijhof, aanvang 21.00 uur. Kaarten bij receptie Vrijhof en VVV Enschede. Entree f. 25,-/f. 15,-

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.