Dit biologische principe is niet alleen van toepassing op mensen, dieren en planten, maar ook op andere vormen van leven. Bijvoorbeeld op ziektes. Het doel van een ziekte is niet het plagen van mensen. Nee, het doel van een ziekte is heel simpel om als ziekte te blijven voortbestaan. De mens is zijn milieu - de omgeving die hij verziekt, het oerwoud waarin hij ten prooi valt aan de geneeskunde, maar ook zijn gastheer, het huis waarin hij woont, het voertuig waarmee hij zich verplaatst.
Het lijkt paradoxaal, maar de slimme ziekte is zuinig op zijn milieu. Voor een ziekte die erfelijk wordt overgedragen is het van levensbelang dat hij de vruchtbaarheid van zijn gastheer intact laat. De slimme geslachtsziekte ziet erop toe dat zijn voertuig sexueel actief blijft. Wie daarentegen zijn milieu verwoest, verwoest meteen zichzelf. Het Ebola-virus doodt zijn slachtoffer binnen twee dagen - da's dom, da's pure zelfdestructie, het virus geeft zichzelf daarmee de kans niet zich om zich te verspreiden. Successen als van aids, pfeifer en tbc vallen met zo'n kortzichtige leefwijze niet te behalen.
Hoog ontwikkelde ziektes laten hun gastheer zo lang mogelijk in leven, en vermenigvuldigen zich door mee te liften met die activiteiten die hun gastheer vanuit zijn eigen streven om te overleven nimmer zal laten: ademhalen, vreten en neuken. Merk op dat van bijkans net zulke alledaagse handelingen als de bloemen water geven of de auto wassen nog nooit iemand is ziek geworden. Logisch, want iedere ziekte weet dat dit onzinnige activiteiten zijn die ieder moment weer uit de mode kunnen geraken. Daar kun je als kwetsbare kwaal je voortbestaan niet van afhankelijk maken. Ziektes worden begrijpelijker, niet draaglijker, als je ze ziet als leven dat wenst te overleven.
Geldt dit ook voor andere ons niet welgevallige verschijnselen? Wat dacht u van oorlog, is er zoiets als de kiem van alle oorlogen die er naar streeft steeds weer te kunnen opbloeien? Misschien. Duidelijk is dat ook oorlog mensen nodig heeft en daar voorzichtig mee om moet gaan. De oorlog die leidt tot de totale vernietiging van de mensheid zou meteen het einde van de oorlog zijn. Een hoger ontwikkelde oorlog pakt dat anders aan: die zorgt voor vluchtelingenstromen waarbij mannen en vrouwen uiteengetrokken worden, die zorgt voor voedseltekorten, en die overgiet het het geheel met een sausje etniciteit. De overlevingsdrang van zijn gastheren garandeert de oorlog zo zijn voortbestaan.