Eenzelfde ervaring moet Bolkestein vorige week hebben gehad. Dagenlang speelt hij krijgertje op Cyprus. Een lange schare verslaggevers volgt hem door schimmige dienstuitgangen, wijnkelders en tunnelwerken. Maar dan stort er een vliegtuig neer en dan neemt dat hele mediacircus hals over kop de charter naar Den Helder, het kleine Bolkje moederziel alleen achterlatend achter een braamstruik. Hij heeft zijn vingertjes er nog aan gestoken ook.
Gelukkig heeft onze commissaris een perfect gevoel voor de media. Hij blijft niet zitten sippen op een rotspunt, twijfelend of ie zal springen. Nee, hij wacht geduldig tot de vliegrampslachtoffers dood en verslagen zijn, en zoekt dan met veel tamtam de verzamelde pers op, die zich op Schiphol inmiddels toch weer zit te vervelen. Voor de zekerheid huurt hij Van Kooten en De Bie in om het zaakje een beetje op te warmen. En dan zijn wij getuige van 'The return of the Bolk'.
Tussendoor worden de media dus twee dagen volledig beheerst door een neergestort vliegtuig. Wil je zo'n drama waardig verslaan, dan volstaat een kort bericht. 'Met ontzetting en grote verslagenheid hebben wij kennisgenomen, van...' Dat druk je dan af in alle kranten, dat zend je integraal uit op alle televisiekanalen - een stilstaand beeld met daaronder een gepast stuk muziek - en dat is het dan. Maar nee hoor, onze media bestrijden elkaar om de doodste doden, en bedienen ons van oeverloos gezwam aangaande het aantal keren dat het vliegtuig al een lekke band heeft gehad en of een vliegtuig met een lekke band nog wel kan vliegen.
Het lijkt of rampen zoals die met de Dakota speciaal georganiseerd worden om de media te behagen. En dan denk ik, als er dan toch een vliegtuig moet neerstorten, kan dat dan niet die charter van de journalisten zijn. Ik bedoel, het is hun speeltje dus laat ze ook de slachtoffers in eigen kring zoeken. Maar ik besef dat ik daar alleen mijzelf maar mee heb. Want het treurigste van het hele verhaal is, dat waar het circus ook heen vliegt, als krantenlezer en teeveekijker vlieg ik steeds weer mee. Ik ben een verstekeling aan boord van de charter van de actualiteit. Ik zit verstopt tussen de koffers.
