Vrijdag 2 augustus is prof. Harry van den Kroonenberg tijdens een van zijn geliefde bezigheden, hardlopen, overleden. Met zijn overlijden verliezen wij iemand die op zijn specifieke manier heeft bijgedragen aan een betere= wereld. Ik leerde Harry van den Kroonenberg kennen toen hij in 1972 startte als hoogleraar bij de vakgroep ontwerp- en constructieleer van de afdeling werktuigbouwkunde. Hij heeft gestalte gegeven aan het methodisch ontwerpen waarbij hij kon putten uit de kennis en ervaring die hierover binnen de vakgroep bestond. Met name bij de industrie is het methodisch ontwerpen goed aangekomen, hetgeen mede afgeleid kan worden uit de goed bezochte post-academische cursussen waarin hij een belangrijke inbreng had. Het is goed dat hij zijn ideeën heeft vastgelegd in het boek 'methodisch ontwerpen' dat hij samen met Frits Siers heeft geschreven. Zijn grote visie moge blijken uit het feit dat hij al in 1976 het initiatief nam om te gaan werken aan grondstoffen-, energie- en milieubewust ontwerpen. Nu, twintig jaar later, is het in brede kring duidelijk geworden hoe noodzakelijk deze ontwikkeling is voor een duurzame samenleving. Dit laatste was een van zijn belangrijkste doelstellingen, ook bij zijn werkzaamheden bij ECN.
Harry van den Kroonenberg was een fijn mens om mee te werken. Hij was zeer creatief en inventief en gaf mensen in zijn omgeving altijd weer nieuwe impulsen om verder te komen. Terwijl hij briljant was in zijn presentaties waarbij hij op een unieke wijze zijn ideeën ten toon spreidde, was hij toch een bescheiden mens. Hij zou zichzelf nooit op de voorgrond dringen. Ook had hij het vermogen om te relativeren en was hij altijd zeer subtiel en menselijk in zijn aanpak. Met het overlijden van Harry van den Kroonenberg hebben we een goed mens, die het goed voorhad met onze wereld, verloren. Harry, we zullen je missen.
