Deze vragen worden altijd gesteld vanuit een zekere ambivalente houding. Aan de ene kant vinden we dat tegenover een verantwoordelijke functie een aantrekkelijk salaris mag staan. Aan de andere kant vinden we dat je dit soort werk niet voor het geld mag doen, maar uit ideologie. Van ideologie kun je niet leven. Maar wie vanuit de Tweede Kamer naar het kabinet wil promoveren vanwege de betere honorering, die heeft de bedoeling van zijn aanwezigheid daar toch ook niet helder voor ogen.
De basisgedachte van salarisschalen is dat bij iedere functie een bepaald inkomen hoort. Elk kamerlid hetzelfde inkomen, zullen we maar zeggen. Ik denk echter dat deze gedachte bij dit soort functies een onjuist uitgangspunt is. Ik zag dat liever vervangen door het idee dat iedereen die daartoe door het volk wordt geroepen, een dergelijke functie moet kunnen aanvaarden zonder dat hij er beter van wordt. Maar ook zonder dat hij er wat bij inschiet. Een soort roeping met behoud van inkomen dus.
Dit kan inderdaad betekenen dat de ene minister tweemaal zoveel verdient als de ander. Maar waar dit zich voordoet, daar was dit vóór de kabinetsformatie ook al het geval, zonder dat dat blijkbaar als oneerlijk werd ervaren. De markt heeft het zo bepaald. Diezelfde markt die nu als argument wordt aangevoerd om uitgerangeerde politici aan salarissen te helpen waaraan ze daarvoor nooit hebben kunnen tippen. Van belang is dat niemand een offer hoeft te maken om zijn land gedienstig te mogen zijn. Want bedenk: een inkomensachteruitgang is altijd een offer. Het in moeten leveren van de tweede auto en het zwembad is even moeilijk als het in moeten leveren van de eerste auto en het avondje uit.
Politici zetten zich tijdelijk in voor het belang van het land. Ze mogen dat doen met behoud van inkomen. Maar zodra hun tijd erop zit, zodra we ze niet meer willen, moet het ook werkelijk afgelopen zijn. Dan zal de oorspronkelijke werkgever zijn gedetacheerde onmiddellijk terug moeten nemen. Want ja, ik begrijp natuurlijk goed dat ze zich bij Shell nog dagelijks in de handen wrijven over de mooie manier waarop ze van Bolkestein af zijn gekomen. Maar het mag natuurlijk niet zo zijn dat de huidige VVD-leider na de volgende verkiezingen nog langer ook maar één cent uit de schatkist kan blijven ontvangen.
