Hugo Meijerink Reudinkstraat 2 en vier andere studentenhuizen

| Redactie

'Op de Reudinkstraat was de situatie volledig uit de hand gelopen. In 1997 heb ik dat huis gekocht en opgeknapt. De eerste groep studenten kon erin. Na enige tijd ontstond er een teneur van alleen maar feesten en de buurt op stelten zetten. Politietoestanden. Toen heb ik besloten dat deze groep eruit moest. Dat heeft me veel geld gekost. Ik had alles betaald met leningen maar ik kreeg er niks voor terug. Daar komt bij dat het huis in korte tijd een smerige boel was geworden. Ik heb ze er dus uitgezet maar dat is allemaal netjes geregeld. Ik heb zelfs kamers voor ze gezocht. Nu zit er een nieuwe groep in. Lekker enthousiaste mensen. De sfeer is goed.

'In 1994 ben ik begonnen als huisbaas. Dat kostte me meteen mijn vakantie. Huis kopen, inrichten, verbouwen. Daar gaat meer tijd inzitten dan je denkt Alle huizen zitten nu compleet vol en dat is een goede zaak. Het is tenslotte een stukje pensioen. De leningen die ik af moest sluiten vormen een risico maar zolang er goede lui in zitten geeft het genoeg rendement. Ik houd daarom ook altijd in de gaten welke nieuwe bewoners er komen. In principe mogen de studenten zelf een nieuwe huisgenoot zoeken maar ik houd het eindoordeel. Samen met mijn vrouw.

'Mijn uitgangspunt is een win-win-situatie voor beide partijen, dus zowel voor mij als voor de studenten. Mijn klant is de student en de klant is koning. Natuurlijk tot op zekere hoogte. Ze betalen een redelijke huur en daar moeten ze ook wat voor terug krijgen. Als er wat gemaakt moet worden of er zijn andere problemen dan kom ik even langs. Daar wil ik best een paar avonden of zaterdagen voor uittrekken. Goed contact is belangrijk. Als je niet langsgaat, groei je uit elkaar en ontstaat er afstand. Ook emotioneel. Ik had eens een student die helemaal in de stress zat. Daar was geen land meer mee te bezeilen. Die heb ik toen meegenomen naar het Riagg. Dat moet kunnen. Ik vind: je staat erachter of niet.'

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.