Ronald Brockmann, medeoprichter van No Wires Needed, het bedrijf dat draadloos netwerken mogelijk maakt, neemt nog een slok van zijn biertje. Het artikel dat onlangs over hem in de Volkskrant verscheen ligt op tafel. Vijfentwintig jaar jong en nog maar net afgestudeerd bij Informatica. 'Vijf jaar geleden was het Internet nog lang niet zo bekend en toegankelijk als nu. Een aantal studenten, waaronder ikzelf, zagen er echter onbegrensde mogelijkheden in. Om destijds het net op te kunnen, moest je wel de server van de universiteit kraken. Daar hadden wij geen problemen mee. We hebben een tijdlang als enige UT-studenten volledig toegang gehad tot Internet. Totdat we betrapt werden. Het had niet veel gescheeld, of we waren van de universiteit gestuurdt. Maar Tonnie Tibben, hoofd van de beheer- en onderhoudgroep, vond ons wel creatief en besloot ons te matsen.'
De internethonger is door het voorval niet gestild en de negen studenten besluiten erin verder te gaan. Het Internet moet overal toegankelijk zijn, vinden we. Op het werk, in de woonkamer, in de tuin, op het vliegveld. Kortom: draadloos. Eenieder heeft toen viereneenhalfduizend gulden ingelegd voor de oprichting van een BV. 'Een rib uit het lijf van iedere tweedejaars student, maar je moet een startkapitaal hebben. Voor een TOP-regeling zijn we keihard afgewezen. Men zag in ons niet meer dan een 'stel tweedejaars met een gek idee'. Van de afvalbelt van de UT hebben we toen met veel geritsel een volledig geoutilleerd kantoortje kunnen betrekken in Hal D voor precies honderdnegentig gulden. Voor de rest van het geld zijn prototypes en software ontwikkeld.'
Een serveerster brengt een nieuwe pan met mosselen en dan dendert het verhaal verder. 'We hebben vanaf het begin tegen elkaar gezegd: òf we doen het goed, òf we doen het niet. Een feit is dat de standaard voor alles wat draadloos is, in Amerika bepaald wordt. Zo kan het dus gebeuren dat je als tweedejaars, met een dictaat Analyse A voor INF in je koffer, in het vliegtuig naar de VS zit om een standaardisatiemeeting bij te wonen.'
Maar in '96 is het geld toch echt op. Om door te kunnen, besluiten de vijf studenten die zijn overgebleven voor een half miljoen aanaandelen No Wires Needed onder te brengen bij particulieren, een zogeheten 'Private Placement'. Er moet ook verhuisd worden, want Hal D zal tegen de vlakte gaan. 'We kozen voor een mooi pand in Bilthoven: naast het station, vlakbij de snelweg en centraal in het land. We hebben toen ook voor het eerst bijna net zoveel verdiend, als we geïnvesteerd hadden.'
De organisatie van het bedrijf groeit sindsdien gestaag, maar om nieuwe, concurrerende producten te kunnen ontwikkelen is meer geld nodig. Een vergaande professionalisatie vindt plaats, nieuw kapitaal wordt aangetrokken. Brockmann houdt zich, terwijl hij nog aan het afstuderen is, voornamelijk bezig met onderhandelingen met participatiemaatschappijen. En niet zonder succes. Twee instanties, Gilde Investment en Parnib, steken voor 3,5 miljoen in de organisatie. Samen met een extra aandelenemissie van 1 miljoen, geeft dit weer wat speelruimte. Voorwaarde is echter wel een professioneel management. Er moet een 'echte' directeur komen. Een door een consultantbureau begeleid sollicitatieproces met o.a. een advertentie op de voorpagina van de NRC levert cde juise man op, Hans van der Hoek, jarenlang werkzaam bij Ericsson. Brockmann, die voorheen de scepter zwaaide, wordt technisch directeur.
Met het nieuwe kapitaal is vorige maand de nieuwe generatie producten gelanceerd: hardware waarmee je computers binnen een straal van 300 m draadloos kunt verbinden met een ongekende snelheid van 5,5 megabit per seconde. Zeshonderd keer zo snel als een conventionele GSM-verbinding en krachtig genoeg om kwalitatief hoogwaardige multimedia on-line weer te geven. 'We hebben onlangs een trial gehad op de Hogeschool Enschede. Het systeem blijkt flexibel genoeg om studenten door het hele gebouw aan bijvoorbeeld een practicum te kunnen laten werken. Je zou zelfs op het toilet je mail kunnen checken. Momenteel zijn we ook in gesprek met de UT voor een eventuele samenwerking in de Informaticaproeftuin voor geavanceerde netwerktechnologieën (het ANTC). Dit is een mooie manier om informatie- en communicatietechnologie in het onderwijs te integreren.'
Ronald Brockmann
