Er is iets heel geks aan de hand met die voorlichtingsdagen, iets dat ze nog eens goed moeten uitzoeken, voorzover daar tijd voor is. Het is namelijk zo dat het evenement niet alleen de uiterlijke kenmerken van de campus verandert; ook de hele sfeer wordt anders. Waar we 361 dagen van het jaar kritisch tegenover elkaar staan en op schaal aan het poldermodellen zijn om uiteindelijk tot een compromis te komen, oogt de campus tijdens de voorlichtingsdagen opeens fris, vrolijk, verzorgd en opgeruimd, en stralen we als Twentenaren een zelfverzekerdheid en eensgezindheid uit waar je u tegen zegt. Het intrigerende is dat VEB niet eens al teveel moeite hoeft te doen om al die neuzen in dezelfde richting te krijgen. Iedereen lijkt plotseling vrijwillig bereid om een onvervalste lofzang over de UT in te zetten en te zwijgen over eventuele pijnpunten (waarbij je je overigens kunt afvragen of VEB dan niet beter omgedoopt kan worden in PEB (Bureau Propaganda en Externe betrekkingen), al zal propagandatechnisch het woord propaganda niet zo goed vallen. Het blijft een gebied waar de waarheid tussen het verdwijnend contrast van de late avondschemering naar zijn zelfportret zoekt... maar dit terzijde...).
Hier rest mij slechts één conclusie. Wij zijn de minst slechte universiteit van Nederland. En daar zijn we trots op.
De auteur studeert bestuurskunde. Ze geeft de pen door aan Lisette Harting, studente electrotechniek.
