Johan Bosboom werkt al 32 jaar bij de faculteit Werktuigbouwkunde. Lange tijd was hij medewerker bij de vakgroep Intern Transport, later Transport en Opslag geheten. Totdat de faculteit de vakgroep opdoekte omdat de hoogleraar vertrok. 'Dat was de kip met de gouden eieren slachten. Het was een geweldige vakgroep zowel qua output als qua studentenaantallen.' Bosboom kan de beslissing eigenlijk nog steeds niet begrijpen. Door de Stichting Technische Wetenschappen (STW) is hij nu aangesteld bij Biomedische Techniek. Hij doet daar onderzoek naar scoleose (rugvergroeiing) en beenverlenging. Bij beide onderzoeken heeft hij een halve baan, net als zijn kamergenoot Willem Verel. Over de nieuwe botverlenger waar ze beiden onderzoek naar doen is hij bijzonder enthousiast. 'Het apparaat dat tot nu toe veel gebruikt werd is een echt martelwerktuig, waarbij het been van buiten af opgerekt wordt. De nieuwe botverlenger wordt in het bot gebracht. Het bot groeit met een millimeter per dag, en de rest van het been volgt de groei van het bot. Veel minder pijnlijk en veel effectiever dan de oude methode.' Hoewel Bosboom zich ook bij Biomedische Techniek op zijn plaats voelt, mist hij de uitstapjes met zijn oude vakgroep wel. 'Daar hadden we flink geld verdiend. Tegenwoordig is dat wel anders. Leuke excursies zitten er niet veel meer in.'
Hoewel daarvoor niet officieel aangesteld, assisteert Bosboom wel in het onderwijs als hij daar nodig is. Het projectonderwijs bij WB vindt hij een prima vorm. 'De studenten hebben voor werktuigbouwkunde gekozen, en dat zullen ze weten ook. Binnen het projectonderwijs komen ze er snel achter wat de verschillende aspecten van werktuigbouwkunde zijn. Ze leren zowel ontwerpen als uitvoeren. Bevalt het ze niet, dan kunnen de studenten met kerst al weg zijn.' Bosboom staat er versteld van hoe snel de eerstejaars de technische tekenprogramma's onder de knie krijgen. 'Die programma's zijn echt niet eenvoudig, maar de studenten hebben er een heel goed gevoel voor.'
