'Mijn studententijd is eindelijk voorbij'

| Redactie

Wie kent hem niet, Henk, van café de Geus? Bijna elke avond stond hij met zijn vrolijke hoofd achter de bar. Inderdaad, stond, want sinds afgelopen vrijdag is het voorbij. De man met de bretels verruilt de horeca voor de IT-business. 'Ik kon niet meer verder bij de Geus. Toen een paar studievrienden, die al in de IT-wereld zaten mij een baan aanboden, greep ik mijn kans. Een nieuwe uitdaging staat nu voor de deur. En eindelijk een reden om afscheid te nemen van het studentenleven.'

'Jammer, heel jammer' vinden de mannen van dispuut Yunophiat het dat hun favoriete barman na tien jaar het studentencafé de Geus verlaat. Regelmatig borrelde hij mee en ruilde hij zijn plek achter de bar in voor een kruk tussen de studenten met de groene truien. Henk Kleer, die vrijdag afscheid nam van zijn oude werkplek, schopte het zelfs tot erelid van het herendispuut. Daarom namen de Yunophianen hem afgelopen maandag mee naar Dinxperlo om eens flink bourgondisch te eten. Vervolgens stond het traditionele uitzuipen op het programma. Net zoals als alle andere leden die afscheid nemen van het studentenleven, moest Henk zich drie liter bier met jenever soldaat maken.

Henk zelf blijft nuchter onder zijn afscheid. 'Je moet verder. Het houdt een keer op. Ik heb m'n studententijd nu met zes jaar verlengd, ook al kreeg ik in de tweede helft wel iets meer betaald.'

Na twee jaar sociëteitsbestuur van Eukomania, begon Henk in 1988 als part-timer in café De Geus, de kroeg waar hij regelmatig een biertje ging drinken met zijn vrienden. 'Ik vond het daar gelijk machtig mooi. Vooral toen ik ook de andere kant van de bar leerde kennen. 'Barkeepen' is een hele sociale baan. En vooral gezellig. Je leert er met mensen omgaan en ze inschatten.' Hoewel Kleer plannen had om een echt horecabestaan op te bouwen, maakte de barman zijn studie Informatica & Management aan de Hogeschool Enschede af. Met pijn en moeite, dat wel. Toen na zijn diploma-uitreiking een vaste stek bij de Geus vrij kwam, greep hij zijn kans en ruilde de computer onmiddellijk in voor de biertap.

Avond na avond biertappen wilde Henk niet. Daarom trok hij steeds meer taken naar zich toe. Eerst alleen nog roosters maken en speciale activiteiten organiseren. Later kwam daar het hele studentengebeuren bij. 'Niet alleen Yuniophiat is nu elke week in de Geus te vinden, ook Ster, Bastet, Poisson en Spookey borrelen er wekelijks. Daarnaast staat de introductie van de UT en de Hogeschool hoog op de agenda. Niet voor niets natuurlijk, want juist dan moet de Geus nieuwe studenten de kroeg in krijgen,' vertelt de barman.

Volgens Henk Kleer zijn de studenten de afgelopen tien jaar niet veel veranderd. 'Ze drinken nog steeds graag een biertje. Daar kan geen prestatiebeurs tegenop. Je merkt het wel aan het personeel achter de bar. Studenten blijven hier niet meer zo lang werken als vroeger. Na anderhalf tot twee jaar houden ze het voor gezien, omdat ze er dan simpelweg geen tijd meer voor hebben. Wat me opvalt is dat de studenten tegenwoordig steeds vaker uit de regio komen. Vroeger kwamen ze uit heel Nederland. Dat is wel jammer.'

De opkomst afgelopen vrijdag was groot. De kroeg stond volgepakt. Niet alleen studenten van verschillende disputen of clubs, die door Henk gesponsord werden, maar ook oud-personeelsleden kwamen massaal afscheid nemen van de beroemde barman. Henk: 'De oud-collega's kwamen niet zomaar. De sfeer onder het personeel was altijd erg bijzonder. Dat moet ook, want dat straal je uit naar je gasten. We hangen altijd lekker bij elkaar. Zo borrelen we na het werk gezellig na. Dat is belangrijk, want dan leer je de collega'sop een andere manier kennen.'

Henk pakt zijn laatste spullen en vertrekt naar Utrecht om een regelmatig burgerbestaan op te bouwen. 'Ik moet nu vijf uur eerder opstaan, maar mag ook vijf uur eerder naar bed. En daar komt bij dat ik eindelijk rustig een biertje kan drinken op Koninginnedag. Als iedereen vrij heeft, heb ik dat ook. Heerlijk.'

Suzanne Huibers

Henk Kleer

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.