De UT ontvangt veel buitenlandse studenten. Hoe staat het met hun integratie? Welke problemen ondervindt men? UT-Nieuws vraagt buitenlandse studenten naar hun ervaringen.
'Als niemand iets gezegd had, wist ik niets van de activiteiten die je hier op de UT kunt doen,' vertelt Gregoria Moenadi, mastersstudente uit Indonesië. Sinds augustus vorig jaar woont ze op de campus. Op kosten van VNO-NCW volgt ze het engineering mathematic mastersprogramma van de UT. Haar subspecialisatie is mathematical physics and computational mechanics.
Eigenlijk zijn er twee punten die de integratie min of meer belemmeren: de woonsituatie en de taal. Tot voor kort deelde Gregoria samen met zeven Indonesische collega's de keuken en badkamer van een campusflat aan de Calslaan. VNO-NCW betaalt haar kamer en kosten voor levensonderhoud. Daardoor voelt de studente zich behoorlijk afhankelijk. In velerlei opzicht. 'We hebben in Indonesië niets ondertekend. Alles zoals kost en inwoning zou men regelen. Na een paar maanden bleek dat we de verzekering zelf moesten betalen. Nu hebben we geen papieren en kunnen we alleen maar klagen, maar dat helpt niet zoveel.'
Het feit dat Moenadi afhankelijk is van de organisatie die haar mastersopleiding betaalt, maakt het integreren met Nederlandse studenten er niet gemakkelijker op. Buitenlandse studenten worden bij elkaar in één flat ondergebracht. Dat worden eilandjes op de campus. Dat beperkt de mogelijkheid om de Nederlandse cultuur te leren kennen. Gregoria: 'Het gaat niet alleen om de studie, ik ben ook naar Nederland gekomen om buitenlandse vrienden te maken.' Ook het mastersprogramma biedt niet veel mogelijkheden tot integratie. Vijftien studenten volgen het tweejarige programma. Twaalf daarvan zijn afkomstig uit Indonesië, drie uit India. 'Je leert geen Nederlands. Je leeft met landgenoten, je spreekt Indonesisch. Tijdens colleges overleg je in je eigen taal, want dat is effectiever. De docent doceert in het Engels. En al spreek je Nederlands tegen de enkele Nederlandse student die je ontmoet, dan ga je al gauw over op het Engels, want dat is makkelijker.' Maar weinig Nederlandse studenten volgen een mastersprogramma. Daar verbaast Gregoria zich erg over. De UT wil zich internationaal profileren, maar maakt daar volgens haar niet veel werk van. Bijna alle cursussen zijn in het Nederlands. 'Ook alle reclameposters voor bijvoorbeeld symposia en seminars kun je niet lezen,' zegt Moenadi. Meestal is de voertaal Nederlands.' Jammer, want er zitten veel buitenlandse studenten op de UT.'
Gregoria ontdekte pas na zes maanden dat de UT veel meer biedt dan studieprogramma's. 'Ik studeerde en ging weer naar de flat. Nederlanders leerde ik amper kennen. Totdat iemand mij vertelde dat je in de Vrijhof allerlei activiteiten kunt doen. Veel activiteiten vielen meteen af vanwege de taal. Toneelspelen bijvoorbeeld. Badminton kon wel. Daar hoef je niet veel bij te spreken. Daarnaast doe ik bijbelstudie, dat is internationaal. Nu leer ik eindelijk wat meer Nederlanders kennen.'
