Echt serieus is dit advies niet te nemen. Vergelijk mij maar met een scholier die bij zijn schoolonderzoek een 3.8 scoort voor biologie en een 3.6, 3.2 en tweemaal 2.6 voor respectievelijk wiskunde, aardrijkskunde, taal en geschiedenis. Weinig studiekeuzeadviseurs zullen mij aanraden om met deze cijfers biologie te gaan studeren. Vroeger zouden mijn ouders in zo'n geval te horen krijgen dat ik wellicht beter met mijn handen ben. Tegenwoordig mag ik de school aanklagen. En deze laatste houding ben ik ook geneigd aan te nemen als het om onze democratie gaat.
Mijn onverenigbaarheid wordt nog groter wanneer ik de scores uitsplits per onderwerp. Groen Links heet zich vooral sterk te maken voor het milieu, maar juist op dit punt zitten wij niet op dezelfde lijn. Bij D'66 scoor ik niet als het gaat om democratie en bestuur. Mijn christelijke standpunten vallen niet in goede aarde bij het CDA. En ik ben zo liberaal om van mening te zijn dat ieder mens mag gaan wonen waar hij wil, maar juist op dat punt tref ik de VVD pontificaal tegenover mij. Kortom, bij de bakker lust ik het brood niet, bij de groentenboer de groente niet, en bij de slager ben ik weinig enthousiast over de smaak van het vlees. Op deze manier is het moeilijk boodschappen doen.
Ik doe het natuurlijk ook verkeerd. Ik denk zelf na over actuele vraagstukken, terwijl de bedoeling van een parlementaire democratie nu juist is dat je iemand kiest die het denkwerk voor je doet. Vroeger was dat gemakkelijk. Was je gereformeerd, dan haalde je je brood bij de gereformeerde bakker, je groentes bij de gereformeerde groentenboer, dronk je de koffie van Kanis & Gunnik en stemde je de ARP. Wie wil weten in welke politieke zuil hij nu thuishoort kan terecht bij de Stemspiegel van het Nipo (www.verkiezingen.net) . Het opgeven van een tiental kenmerken (geslacht, leeftijd, inkomen, etc) is voldoende om te bepalen wat je hoort te stemmen.
Voor mij is de uitkomst alleszins verhelderend. De combinatie eigen huis, bovenmodaal en toch geen auto komt in ons bestel nietvoor. Ik ben een lege zuil. Mijn aankoopgedrag is commercieel niet interessant. En het zou de stabiliteit van het openbaar bestuur ten goede komen wanneer mensen zoals ik het stemrecht werd ontnomen.