Toen ze nog Bialoskorski heette en directeur was van Concordia maakte ze mee dat bezoekers haar kantoor binnenkwamen en vroegen waar de directeur was. Of dat er iemand belde voor mijnheer Bialoskorski. Die liet ze dan tien keer terugbellen, totdat ze vroegen: 'Wanneer is mijnheer er dan wél?!' Zij: 'Er werkt hier geen mijnheer Bialoskorski. Maar u spreekt met mevrouw Bialoskorski'.
Toch, van belemmeringen omdat ze een vrouw is heeft ze nooit zoveel gemerkt. Ook die zogenaamde mannencultuur binnen de UT vindt ze geen probleem. 'Natuurlijk, er wordt wel eens gezegd, cultuur, dat is leuk, dan hebben de vrouwen ook iets.' Maar ja, De Vries weet wel beter.
Onder de achthonderd leden van de culturele studentenverenigingen, onder de bezoekers van voorstellingen en onder de deelnemers aan door het Cultuurcentrum georganiseerde cursussen bevinden zich veel mannen. 'De toneelclub aan de UT is de enige in Nederland die geen tekort aan mannen heeft.'
Cultuur is wel iets waar je mee moet leren omgaan. De Vries heeft het idee dat meisjes dat misschien beter kunnen dan jongens. Of, twijfelt ze, misschien wordt van meisjes gewoon eerder getolereerd dat ze schilderen of naar ballet gaan. Een stoer jongetje mag geen elfje spelen. 'Misschien moeten jongens meer en mogen meisjes meer.'
Cultuur is voor De Vries iets heel essentieels. 'Ik denk dat je een beter mens wordt van kunst, een breder mens, en dat is nooit weg. Wij zijn in ons leven heel geconcentreerd met een beperkt aantal zaken bezig. Ik denk dat je leuker en creatiever leert denken als je ook eens andere dingen toelaat.'
Genieten van kunst is je hersenpan legen, er even lekker de wind door laten waaien, de wereld van je afzetten. 'Je sores komt wel weer terug, maar daar kijk je dan anders naar. Je realiseert je dat de wereld niet alleen uit problemen bestaat.' Het effect is vergelijkbaar met dat van een vakantie. 'Het ene schilderij is een glaasje wijn, het andere een weekje weg.'
Ze zou graag willen dat alle UT-studenten tijdens hun studie ten minste met cultuur kennismaken. 'Desnoods concluderen ze na een jaar dat het niks voor ze is. Maar ik vind het doodzonde als ze kunst afwijzen zonder te weten wat ze missen. Ik denk dat je later sociaal gehandicapt bent als je er niet over kunt meepraten. Je komt cultuur toch overal tegen.'
Het Cultuurcentrum probeert een zo breed mogelijk palet aan voorstellingen te bieden. Soms laagdrempelig, soms heel bijzonder. Het leuke in vergelijking met haar periode bij Concordia vindt ze dat studenten zo onbevooroordeeld zijn. Overigens zonder dat hun oordeel minder kritisch is.
De Vries is een liefhebber van vele kunstvormen, maar geen actief beoefenaar. 'Ik ben veel meer een logisch denkend mens dan een kunstenaar. In mijn werk gebruik ik ook voornamelijk mijn linkerhersenhelft.'
Wordt er op de UT niet te veel met de linkerhersenhelft gedacht? 'Zouden onderzoekers niet net zo creatief zijn als kunstenaars? Ze moeten toch óók de alertheid hebben om het bijzondere tezien.'
Ze verwijst naar projecten van de stichting TARt (Technics and ARt). 'Dan zie je dat AKI- en WB-studenten geen 'andere' mensen zijn. Ze spreken alleen andere talen. Als de kunstenaar iets wil maken dat wiebelt, heeft de WB-er het over een onwillekeurige slingerbeweging. Als ze elkaar eenmaal gevonden hebben, is er geen verschil.'
Tussen mannelijke en vrouwelijke studenten ontdekt ze wel verschillen, als ze er over nadenkt. Dat laatste moet er wel bij, want in haar werk speelt die eigenlijk geen rol. %Dan zijn het gewoon leuke mensen.%
Als adviseur van de IK bijvoorbeeld, ziet ze dat jongens en meisjes heel gelijkwaardig met elkaar omgaan, maar toch verschillend zijn. Daarbij gaat het om kleine dingen. 'Vrouwen hebben meer aandacht voor elkaar, voor persoonlijke dingen. Die zeggen eerder: "Oh, Jantje heeft nog geen koffie". Mannen houden vooral hun eigen kopje in de gaten.'
In de invulling van werk door mannen en vrouwen ziet ze eveneens verschillen. 'Mijn werk is ook mijn leven. Dat betekent dat ik op mijn werk op zijn minst dezelfde kwaliteit van leven wil hebben als thuis. Ik kan ook niet de deur achter mij dicht trekken en mijn werk vergeten. Mannen werken meer om hun werk goed te doen, heb ik wel eens het idee. Vrouwen vullen hun werk breder in.'
Maar die verschillen mogen er wat haar betreft blijven. %Een gemeleerd gezelschap is toch veel leuker.%
