Weerstand

| Redactie

Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt maar zo een kwartje. Zo trap je tegen een tennisballetje in de Braziliaanse sloppen, en even later ben je de duurste voetballer van het Europese continent. Of eh, zo maak je tekeningen met viltstift en wasco, en even later verkoop je je lithografieën op de Amsterdamse beurs. Maar ook al gaat het niet zo explosief, de Nederlander is ermee vertrouwd dat zijn inkomen vanaf het moment dat hij uit de schoolbank stapt als vanzelf gaat stijgen. En dat is geen probleem. Onze huishoudens passen zich bijzonder gemakkelijk aan aan een dikker wordende portemonnee. Andersom is moeilijker. Overvloed verslaaft. Kijken we naar gezinnen met probleemschulden, dan zien we dat de meerderheid in moeilijkheden is gekomen na een periode van relatieve rijkdom.

De bijbel wijst ons de oplossing. In vette jaren moet je sparen. Maar de rente die je hiervoor als beloning ontvangt is niet erg aanlokkelijk. Daarom volgen steeds meer vette koeien de weg van de steendruk: ze gaan naar de beurs. Beleggen. Maar daarmee begeven ze zich op een terrein waarvan zelfs Johan Cruyff moet toegeven dat hij er niet op thuis is. Geen probleem, want een groeiende schare adviseurs is gaarne bereid de domme koe deskundig van haar overvloed af te helpen.

Steeds meer van deze adviseurs werken voor verzekeraars. Van wat je nou wel moet kopen en wat niet hebben deze jongens net zo min verstand als de Johan Cruyffen van deze wereld. Maar wat maakt het uit; hun specialiteit is belastingontduiking. Of, zoals ze zelf zeggen, het maken van fiscaal optimale beleggingsprodukten.

Een populaire truc is het gieten van beursspeculatie in een levensverzekeringsvorm. In plaats van geld in te leggen betaalt u twintig jaar lang maandelijks een verzekeringspremie. Vanaf uw zestigste krijgt u het op de beurs resterende kapitaal vervolgens in lijfrentes uitgekeerd. Ware dit een brandverzekering dan betaalde je dus maandelijks een premie voor de garantie dat je op je zestigste een nieuwe woning krijgt. Als het mee zit zelfs een villa. Da's handig als net toevallig op je zestigste je woning affikt. Maar slaat de bliksem op je veertigste al in, dan zit je twintig jaar zonder onderdak. En ondertussen moet je wel trouw je premie blijven betalen. Kortom, met verzekeren heeft deze constructie niets te maken.

Het gevaarlijkste exces is de WinstVerDriedubbelaar van Aegon. Drie jaar lang betaalt u elke maand 250 gulden. Als aan het eind van die periode de aandelen 10 procent lager staan, bent u uw inleg kwijt en krijgt u daar bovenop een rekening van 3750 gulden gepresenteerd. Dergelijke constructies ondermijnen de financiële weerstand van de Nederlander die door z'n vette jaren geen enkel probleem zou hoeven hebben. En dit alles wordt fiscaal gestimuleerd. Me dunkt, hier valt door de fiscaal specialisten in de Tweede Kamer een boel reparatiewerk te verrichten.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.