Sijas Akkerman
Als ze het halen. Want Uno's die meer dan tien jaar oud zijn staan niet echt bekend om hun degelijkheid. Stefan: 'In Nederland is het inderdaad geen al te beste bak. Dat hebben we zelf ruimschoots gemerkt. Het afgelopen jaar moesten we al heel wat aan de auto verbouwen en repareren. Dus als onderweg kleine dingen kapot gaan kunnen we die zelf herstellen. Bovendien nemen we zo veel mogelijk reserveonderdelen mee. Schokbrekers, benzinepompen, dynamo's reservewielen en andere belangrijke onderdelen, ze liggen allemaal achterin. Die hebben we bij wijze van sponsoring gekregen van garage Temijtelen.
Hoewel er nog meer sponsors (ook het door studenten opgezette chauffeursbedrijf Comfort levert een kleine bijdrage) en ongeveer honderd tientjes leden zijn, dient de tocht niet in de eerste plaats het goede doel. Victor: 'Omdat Stefan straks gaat afstuderen moesten we van de auto af. We hebben geprobeerd hem te verkopen maar dat lukte niet. Toen kwamen we op het idee de Fiat dan maar zo ver mogelijk weg te rijden. Het ontwikkelingsproject in Ethiopië leek ons een mooi doel. Vooral omdat ik daar twee jaar geleden stage heb gelopen. Ik kende de mensen en zodoende kwamen we er achter dat ze de auto daar goed konden gebruiken. Bovendien kan Victor er na aankomst nog mooi een poosje werken.'
Helemaal vrij van gevaren is de reis niet. 'Tot de Oostenrijkse grens verwachten we geen problemen. In voormalig Hongarije, Servië en Bulgarije wordt het opletten. Maar omdat we een route nemen die ook veel wordt gebruikt om naar Turkije te rijden moet dat lukken. Voorbij Istanbul zijn de tolwegen uitstekend, hebben we ons laten vertellen. Daarna wordt het gevaarlijker. Syrië en Jordanië zijn niet echt super toeristische landen, om het zo maar te zeggen. Hoewel Nederlanders er wel een goede naam hebben. Vanaf Jordanië willen we het liefst door Saudi Arabië. Maar we vragen ons af of dat gaat slagen. Het is heel moeilijk om daar een doorreisvisum te krijgen. Lukt dat niet dan gaan we door Egypte en een heel stuk met de boot over de Rode Zee. Door Soedan is geen optie want daar is heerst een burgeroorlog. Bovendien zit de grens tussen Egypte en Soedan vanwege grensconflicten pot dicht. Uiteindelijk hopen we via Eritrea in Ethiopië te komen,' vertelt Victor.
'Vanwege de bureaucratie zullen de grensovergangen waarschijnlijk de meeste problemen opleveren,' vult Stefan aan. 'We nemen geen risico. Veiligheid is het belangrijkste. Daarom kiezen we alleen voor de hoofdwegen, rijden we alleen overdag en slapen we niet in de auto of in een tent maar zoveel mogelijk bij contactadressen in de verschillende landen. Halen we die om wat voor reden niet, dan nemen we een goedkoop hotelletje.'
De Tour de Beuno - Beun vanwege het vele klussen en Uno vanwege het merk - is afgelopen maandag om middennacht begonnen. Over ongeveer een maand hopen de travelers in Debre Zeyt aan te komen. Mochten ze onderweg stranden dan is dat ook niet erg. Victor: 'Als we niet verder kunnen, geven wede auto aan iemand die hem goed kan gebruiken èn kan repareren.'
Victor Viveen (links) en Stefan van Uffelen maken de Uno in orde
