Wij vinden het belangrijk dat Grollie naar school gaat. Want als hij thuis blijft rondhangen, dan gaat hij zich vervelen. Dan gaat hij fikkie stoken, en u weet allemaal hoe dat gaat in dat soort landen, dan heb je zo een bosbrand. Dat heb je afgelopen zomer wel gezien. Heel Azië lag onder de rook. Wie over straat wou, moest een mondkapje voor z'n snufferd. We hebben onze Grollie ook zo'n luchtfiltertje gestuurd. Nee, daar hebben we geen biertje voor hoeven laten staat; die hebben we gewoon geleend uit het lab van CT.
Na de brand zijn ze daar gaan schoonmaken. Maar dat deden ze iets te grondig. Er raakte van alles zoek. Ook de solvabiliteit van de plaatselijke banken. Ze hebben de stofzuigerzakken nog binnenstebuiten gekeerd, maar toen de kasreserves daaruit niet naar boven kwamen, waren faillissementen onafwendbaar en geraakte de koers van de nationale munt in een vrije val. Een compleet monetair stelsel bleek in rook te zijn opgegaan.
Voor Grollie betekent de devaluatie een onverwachte meevaller. Voor diezelfde vijfenveertig gulden van ons krijgt hij een steeds grotere berg kraaltjes en spiegeltjes. Aanvankelijk dachten we: nou ja, dan kan onze Grollie ook een keer naar de film - de nieuwste van Disney, da's goed voor z'n algemene ontwikkeling. Maar met die voortstortende devaluatie beginnen we ons af te vragen of we onderhand niet bezig zijn van ons arme kleine jochie een over het paard getild Robin de Vildertje te maken.
Wij laten elke maand een biertje voor hem staan, terwijl onze Grollie bijkans in staat is om alle aandelen van alle lokale brouwerijen op te kopen. Me dunkt, hier zijn de verhoudingen zoek. Wij hebben ook weleens dorst! En voor Grolsch is het ook niet goed dat wij zo weinig drinken. De beleggingsanalisten bij Nova noemden het aandeel Grolsch onlangs al een absolute afrader. Ik bedoel maar, als we ons Fosterkindje niet snel aborteren, zal de Aziëcrisis overslaan naar ons mooie Twentse land.
