Een file is een heel vervelend verschijnsel. Als mensen zich dag in dag uit in een wachtende rij bevinden, dan is dat geen goed teken. Mensen in het voormalig Oostblok of bootvluchtelingen kunnen er van mee praten. Het actuele fileprobleem in Nederland is ook zoiets. Anderhalf uur in de rij om bij je baas te komen en anderhalf uur om terug te keren naar huis, waar je andere baas wacht.
Het zijn, economisch gezien, situaties waar vraag en aanbod elkaar niet adequaat ontmoeten.
Er is echter één cultuur waar het verschijnsel van de ellenlange queue een traditie is. Niet zozeer een geldverslindend onoverkomelijk probleem, maar gewoon een must. is. Een cultuur die op meerdere vlakken tegenstrijdigheden heeft met de gemiddelde, normale samenleving. Het gaat om het wereldje van de studenten.
Neem een bestuurswissel van een verenigingsbestuur. Sta je achteraan en heel lang en geduldig te wachten om de nieuwe bestuurders te feliciteren met hun nieuwe taak. Denk je, ik heb eigenlijk wel wat beters te doen. Nee, geef mij dan maar een rijtje eters die een Big Mac willen.
Echt, zo'n verenigingsrij duurt al gauw een kleine twee uur. En er is geen zinnige ziel die het ook maar in zijn hoofd haalt uit de rij te stappen en een dag later de felicitaties over te brengen. Sterker nog, het is bij sommige studentenverenigingen een sport geworden zo lang mogelijk een bepaald bestuurslid aan de praat te houden. Opdat 'teamtijd' verbeterd wordt.
U hoort het goed: een felicitatiesessie wordt daadwerkelijk geklokt, records worden bijgehouden en hier en daar gebroken. En als zo'n bestuur niet in staat bleek om tijdens zijn bestuursjaar het lengterecord van het vorige bestuur te verbeteren, is er feitelijk sprake van wanprestatie. Je ledental mag dan zijn verdubbeld en je winst verdrievoudigd, als bestuur heb je er dan weinig van gebakken.
Bestuurskundevereniging Sirius is deze week aan de beurt en ik hoop werkelijk dat zij er iets op vinden vraag en aanbod van de toch al zo schaarse tijd die de student van tegenwoordig ter beschikking staat, bij elkaar te brengen. Ik hou m'n handen thuis en neem gewoon direct pilsje.