Het ziet er niet naar uit dat de Raad van Toezicht vandaag of morgen al bekend zal maken welke UT-hoogleraar met ingang van 1 januari 2001 het rectoraat zal gaan bekleden. Volgens de laatste berichten is de RvT inmiddels wel op de hoogte van het standpunt van het college van decanen welke competenties het nieuwe CvB in zich zou moet verenigen om als collegiaal bestuur ten strijde te trekken. En ook is er eenstemmigheid over de beoogde rector. De verwachting is dat de raad zal instemmen met de voordracht, maar onzeker is of de onthulling nog deze maand plaatsvindt, of pas in een later stadium, als ook de namen van de andere collegeleden bekend zijn.
Want het heeft er alle schijn van dat die gewoon nog aangezocht moeten worden. Daar is een speciale commissie voor nodig, te recruteren uit het college van decanen. En aangezien dat polsings-en wervingsproces al gauw een paar maanden kan duren, ligt het voor de hand aan te nemen dat Van Vught zal worden gevraagd hoe dan ook een paar maanden langer dan 1 januari 2000 aan te blijven. Ter continuïteit van het bestuurlijke reilen en zeilen van deze instelling. Immers, CvB-voorzitter Arie van der Hek vertrekt volgend jaar februari, in september hoogstwaarschijnlijk gevolgd door Frits Schutte, die dan met vervroegd pensioen zal gaan.
Hoewel geheimzinnigheid troef is, schuift één scenario hardnekkig door de wandelgangen van de bestuursvleugel. Uitgangspunt daarbij is dat Frans van Vught wordt herbenoemd en de functie van rector/ voorzitter van het college van bestuur zal gaan vervullen. Inderdaad, de hoogste baas dus, maar gesecondeerd door een stel sterke mannen en misschien wel een enkele vrouw, die gaan voorkómen dat Van Vught te ver voor zijn troepen gaat uitlopen. Dat is wat RvT noch decanen willen. Zwaargewichten heeft Van Vught nodig als collega, van binnen, of van buiten die hun voorzitter erop zullen wijzen dat een redelijke verstandhouding met bijvoorbeeld de universiteitsraad nieuwe stijl een must is en dat nieuwe plannen, hoe fraai ook, pas kans van slagen hebben als er ook draagvlak en implementatiemogelijkheden in zicht zijn.
Het blijft gissen natuurlijk, maar degelijkheid lijkt de voorkeur te krijgen, na de niet onverdeeld positieve ervaringen van de UT met het huidige college van bestuur. Synergie en cohesie, om maar 'es wat sleutelwoorden te noemen, lieten de afgelopen jaren toch te wensen over?
Geen wilde plannen dus met presidentiële modellen? Het zit er niet in. Veeleer overheerst het besef dat een universiteit door meerdere topmensen dient te worden bestuurd en dat de UT met een collegiaal, goedsamenwerkend bestuur een heel eind kan komen in Nederland, Europa en de wereld. Dat kan duiden op een keuze voor tenminste nog twee personen naast van Vught, waarvan er één personeelsbeleid gaat doen en nummer twee bedrijfsvoering. Met de rector/ voorzitter als boegbeeld, trekker, aanjager, gezichtsbepaler ennoem maar op.
Maar daarmee is de koek misschien wel niet op. Want is de zorg voor de primaire processen- onderwijs en onderzoek- daarmee afgedekt? En de rivaliteit tussen de techneuten en hun maatschappijwetenschappelijke vakbroeders? Misschien kiezen decanen wel voor een vijfmansformatie, met twee extra leden dus die genoemde portefeuilles gaan beheren. Want bij de faculteiten en onderzoekinstituten, dáár gebeurt het. Daar vooral wordt de geur en kleur aangemaakt van deze instelling.
Het blijft gissen, maar de geruchten worden steeds hardnekkiger. Totdat ze waar blijken te zijn. Of uit de lucht gegrepen.
De huidige rector Frans van Vught:
