Enschede is weer verkozen tot beste studentenstad van Nederland. Koppen van deze strekking zie je met enige regelmaat in allerlei bladen. Studenten uit bijvoorbeeld Amsterdam, Groningen, Maastricht, Utrecht weten wel beter als ze lezen dat Enschede, de provinciestad in het oosten, verkozen is tot beste studentenstad.
Als ik weer een toptien van studentensteden zie met Enschede op nummer één, weet ik in ieder geval zeker dat de opsteller van het lijstje niet naar mijn mening heeft gevraagd. Nu wil ik ook weer niet gaan verkondigen dat Enschede een slechte studentenstad is, maar dat Enschede bij mij dus niet bovenaan staat zal na het lezen van het volgende duidelijk zijn.
Halftwaalf. Een willekeurige donderdagavond. Oude Markt, jawel: Enschede. Café de Kater.
'Hoi, mag ik twee pilsjes alsjeblieft.'
'Jazeker, komt eraan.... da's dan zes gulden vijftig alsjeblieft.'
'Waaaaat?'
'Zeseneenhalve gulden alsjeblieft.'
'Man, je bent niet snik. Jullie hebben hier het lef om voor een fluitje (zo'n beetje het kleinst denkbare bierglas) f 3,25 te vragen, en dat in een of andere kroeg aan de markt in Enschede? Kom op zeg, dat ben ik bereid op het Rembrandtplein te betalen. Maar niet hier. Twentestad is nog niet eens een feit en jullie wanen je hier al in een metropool.'
Conclusie: de Kater behoedt haar bezoekers voor een Kater (door de drank), die is daar namelijk wel erg duur. Geen (bezoek aan de) Kater voor mij dus meer.
Twaalf uur. Een andere willekeurige donderdagavond. Feest van een studievereniging in 'Uitgaanscentrum het Bastion'. De portier belooft al niet veel goeds als ik m'n kaartje laat zien: 'Kaartje bij de kassa en jas ophangen', beveelt de buitenwipper met onvervalste Twentse norsheid. Maar OK.
Bij de kassa:
'Goedenavond, ik wil graag tien muntjes.'
'25 gulden alstublieft.'
'Huh, de muntjes waren toch fl 1,50?'
'Ja, maar die gele zijn op.'
'Nou ja.....'
Aan de bar bestel ik een fris en een pils. Ik geef twee groene muntjes en wacht tot ik iets terug krijg (dat leek me wel redelijk, iemand naast me betaalt gewoon met gele muntjes van fl 1,50). Tevergeefs. Ik baal behoorlijk.
'Tot ziens.'
'Ja, tot nooit weer ziens.'
Conclusie: In het Bastion is je knaak een daalder waard. Nee, dan nog liever naar de markt (die waar je gulden een daalder waard is).
Tenslotte nog een vraag: waarom kan in Enschede niet wat in bijvoorbeeld Groningen wel kan: een schappelijke bierprijs? Of zit de Grolsch hier soms achter met haar monopoliepositie. Het zou haar sieren dat de Enschedese bierbrouwer, die na de studententijd de koelkast infiltreert bij zo'n beetje alle Twentse alumni, eerst de studenten tijdens hun studie tegemoetkomt met meer 'studentvriendelijke' bierprijzen in het uitgaansleven van Enschede dan nu het geval is.
