Verdacht stil was het de afgelopen maanden aan het SRD-front. Geen traditionele 'alternatieve opening', waarmee nieuwe studentenvakbondbesturen normaal gesproken aan het begin van het academisch jaar hun visitekaartje afgeven. Geen standpunten en acties inzake de bestuurscrisis. Waar is de SRD?
De SRD ligt ziek op bed. De bond is er de afgelopen vijf maanden niet in geslaagd om een nieuw bestuur te formeren. Het oude bestuur handelt lopende zaken af, maar nieuwe dingen pakt het niet meer aan. Ondertussen gaan in eigen gelederen stemmen op om er maar helemaal mee te kappen.
Voorzitter Manus Barten: 'Dat klopt. Het is een van de scenario's. Een ander is om onze activiteiten flink af te bouwen en met een afgeslankt parttime bestuur door te gaan. Tijdens de ALV van 3 december gaan we het uitvoerig over deze fundamentele kwesties hebben.'
Intern circuleert een analyse van een oud lid die er niet om liegt. De SRD zou zichzelf hebben uitgehold door kerntaken als 'wereldverbetering en dienstverlening' af te stoten, en zich in plaats daarvan exclusief toe te leggen op onderwijs. Dit heeft tot 'uitholling' geleid, omdat onderwijszaken uitstekend gedekt worden door studenten in facultaire commissies, faculteitsraden en de U-raad.
De interne analyse, die Barten grotendeels onderschrijft, onderkent dat het tijdsgewricht gekanteld is. De SRD houdt krampachtig vast aan het jarenzestigideaal, aldus het stuk, is conservatief, en voegt nog maar weinig toe aan wat andere studentengremia zoals de U-raadpartijen, het StOC, en de Student Union leveren.
'Het is dus tijd voor het einde', aldus de interne brief. 'Een trotse vereniging die zich na het zesde lustrum opheft en met opgeheven hoofd de deuren sluit.' De ALV beslist op 3 december.
