Rit
Aandelen kunnen alleen maar stijgen. Dat bleek afgelopen week maar weer eens. Vrijdag steeg de AEX-index tussen kwart voor vier en kwart voor vijf van 378 naar 406. Dat is 7,4% in een uur tijd. Woensdagochtend was de index ook al eens 3,3% gestegen, van 435 naar 449. En de maandag ervoor had hij zelfs een stijging van 7,8% laten zien. Van 412 naar 445. Sinds april is de index zo in totaal al 147% gestegen. Dat dat begon bij een niveau van 558 terwijl hij nu beneden de 400 staat, doet daar niets aan af.
De stijging van de aandelenkoers lijkt op de beklimming van een roltrap. Die roltrap gaat naar beneden en daardoor kan soms de indruk ontstaan dat ook de beklimmer naar beneden gaat. Maar dat is schijn. De toeschouwer dient te bedenken om welke beweging het hier gaat. Die van de trap, of die van de beklimmer? Bedrijfseconomie is een sociale wetenschap, dus het antwoord mag duidelijk zijn.
Beleggers die schrikken als hun aandelen minder waard worden heb ik sowieso nooit begrepen. Wie een auto koopt is toch ook niet verbaasd dat die steeds minder waard wordt! De afschrijving hoort er gewoon bij. En dan heb ik het nog niet eens over de onkosten. Zoals je een auto koopt om er ritjes door het land mee te maken, zo koop je aandelen om er ritten omhoog mee te maken. Welnu, mooiere ritten dan de afgelopen week heb ik zelden gezien. Ik had soms echt het idee dat ik in een formule I wagen zat. Of in een achtbaan. O ja, je hebt natuurlijk altijd mensen die op het hoogste punt uit willen stappen. Maar wie weleens in de Efteling is geweest, weet dat dat niet verstandig is.
Aandelen koop je voor de heb. En als je de goede aandelen hebt, kun je er veel plezier aan beleven. Dan wordt je uitgenodigd voor de aandeelhoudersvergadering. Dan krijg je een sigaar. Mag je onbeperkt drinken. En mag je meepraten over de onderneming. Over het klimaat, de winstverwachting, de toekomstvisie. Meepraten met andere aandeelhouders. Iets gezelligers bestaat niet. Want bedrijfseconomie is voor alles een sociale wetenschap.
