Ook goed nieuws voor visliefhebbers: de zalm is terug in de Nederlandse rivieren. Dat meldt het Wagenings universiteitsblad, op grond van een serie gecoördineerde proefvangsten die in de grote rivieren zijn gehouden. Ingehuurde beroepsvissers vingen vorig jaar in de Lek en de Waal meer dan tien keer zo veel zalmen als bij een vergelijkbare steekproef in de jaren 1994 tot en met 1998. Een Wageningse onderzoeksleider concludeert dat de trekvis zijn slechte jaren nu wel achter de rug heeft. Het dier leek in de vorige eeuw nog ten dode opgeschreven als gevolg van watervervuiling, overbevissing en opgeworpen fysieke barrieres. Alleen in de Maas blijft de zalmpopulatie nog op een zorgelijk laag niveau stabiel. Bundeling van Franse, Duitse en Nederlandse monitoringprogramma's en merkexperimenten moeten meer inzicht geven in de oorzaken hiervan.
De Twentse wireless campus schreeuwt om wap-applicaties
In Mare komt een Leidse lexicograaf met een geruststellende mededeling voor de Bond tegen het Vloeken : de door menig Nederlander gebezigde krachttermen 'hebben niet meer de letterlijke betekenis van de samengestelde delen. Het is pure emotie. Ik kan me geweldig opwinden als ik mijn kop ergens tegen stoot. Als ikdan de gvd-vloek bezig, is dat helemaal niet om de godheid te onteren,' aldus hoogleraar lexicografie Piet van Sterkenburg, tevens auteur van het vuistdikke standaardwerk 'Vloeken: een cultuurbepaalde reactie op woede, irritatie en frustratie.' Sterkenburg kwam ook opvallende verschillen op het spoor tussen Hollandse en Vlaamse vloeken. Zo zijn 'verdwijnverwensingen' en 'uitwerpverwensingen' spectaculair frequent in Vlaanderen, terwijl de Hollanders sterker zijn in het toewensen van ziekten, of zelfs opeenstapelingen daarvan. 'Krijg de teringkankertyfus' is dus typisch Hollands, terwijl de een vloeker zijn Vlaamse herkomst verraadt met de verwensing 'godver-de-nakende-nom-de-dieu.'
