Poster
Dijksterhuis noemt die truc priming. Een moeilijk woord, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Denk voorafgaand aan een tentamen vijf minuutjes aan de beroepsgroep professoren en je zult zien dat je beter scoort dan normaal. Als je aan voetbalsupporters of fotomodellen denkt, werkt het andersom: je haalt een lager cijfer op je tentamen. Niet doen dus, dan kun je beter aan een specifiek fotomodel denken. Doordat je gaat vergelijken, vind je jezelf niet alleen slimmer, je scoort ook echt beter. Proefpersonen van Dijksterhuis werden intelligenter als ze eerst aan Pamela Anderson of Claudia Schiffer hadden gedacht.
Het volgende tentamen wordt dus een binnenkoppertje. Je kunt twee dingen doen. Of je denkt aan een grote groep stoffige bebaarde professoren of aan een rondborstige blondine. Als wij mochten kiezen, wisten we het wel. Misschien is het zelfs een goed idee om een levensgrote poster van Pamela vooraan in alle tentamenzalen op te hangen. De cijfers vliegen omhoog en de UT wordt in een klap weer een excellente universiteit! Studenten blij, docenten trots, college van bestuur tevreden.
We hebben alleen nog één vraagje aan meneer Dijksterhuis. Heeft hij ook onderzocht welke effecten zijn priming hebben op ons concentratievermogen?
Krentenwegge
Lachen zeg, die reportage van scholier tot student vorige week in het Ublad. Een redacteur van het weekblad van de universiteit Utrecht trok een paar dagen de provincie in om uit te vogelen waar `hun' kersverse studenten nou eigenlijk vandaan komen. Dus bracht de verslaggever monter een paar uurtjes door in het exotische Beilen. Onderging er de Drentse gebruiken en rituelen. Smeerde `em later naar het Limburgse dorpje Horn. Bekeek daar het gelijknamige kasteel, at er wat zoete vlaai en snelde door naar Menaldum, een dorpje in het hoge noorden waar hij leerde over het feintsje (ventje) van de stad en nam ook andere Friese folkloristische wijsheden voor lief aan. Wat volgde, waren ontroerende verhalen van eerstejaarsstudenten die ein-de-lijk waren ontsnapt aan het juk van het dorp.
Sappige ingrediënten voor een UT-variant, vonden wij. Wat dacht je van de repo hoe overleef ik Markelo? Is er leven na Sint Isidorushoeve? Of studeren in Mariaparochie, kan dat? Maar wat graag sporen we de nieuwelingen op om tradities als midwinterhoornblazen, klootschieten of witte wieven te doorgronden.
Wat zeg je? Dat is toch allemaal al in Twente? Ja duuh, maar onze home- sweet- home- repo gaat natuurlijk niet over de roots van onze nationale aanwas. Die zit toch nog en masse veilig en goedkoop onder moeders warme vleugels in Hertme, Azelo of Overdinkel.
Gelukkig kent de UT ook véle internationale studenten. Uit Duitsland natuurlijk, maar ook uit China, India of Ethiopië. Kijk, dat noemen we nou een échte streekgebonden folklore: de krenten uit de Twentse krentenwegge pikken.
Wanneer gaan we?
