'I want hug'

| Femke van Stratum

Judith Elbers (24) loopt voor haar master Geestelijke Gezondheidsbevordering ongeveer zes maanden stage in Petaling Jaya, Maleisië. ‘Het is erg leuk om te zien dat de therapie die we toepassen op de kinderen echt werkt.’

Waarom Maleisië?

‘Ik heb vier jaar geleden voor mijn minor al in Maleisië gezeten. Ook ben ik voor mijn studie al in Nepal geweest. Het buitenland bevalt me op de een of andere manier wel goed. Nu zit ik twintig minuten met de auto van Kuala Lumpur af. Ik had niet de intentie om terug te gaan naar Maleisië maar vond een leuke stageplek belangrijker dan het land. Zodoende kwam ik hier weer terug. Ik loop stage bij een ABA (Applied Behavior Analysis) centrum voor autistische kinderen. Het zijn kinderen die het reguliere onderwijs niet aankunnen. Ik geef één op één therapiesessies. Het is leuk, maar ook zwaar. Vrijwel alle kinderen die bij ons in het centrum binnenkomen moeten de meest basic dingen nog aanleren. Spraak is daar een groot onderdeel van. Omdat ze het moeilijk vinden om zichzelf uit te drukken, kunnen ze snel woedeaanvallen krijgen. Een tijdje geleden zijn er twee therapeuten gebeten tijdens zo’n woedeaanval van een kind.’

Hoe zien je dagen eruit?

‘Het is hard werken. Van acht tot zes zit ik op stage, en daarnaast ben ik nog bezig met het schrijven van mijn scriptie. Maar het bevalt goed. Het is erg leuk om te zien dat de therapie die we op de kinderen toepassen echt werkt. Ik ben er groot voorstander van. In Nederland wordt het nog niet veel gebruikt. Het is gebaseerd op ‘operant conditioneren’, dus met behulp van beloningen proberen we de kinderen goed gedrag aan te leren. Zo heb ik kunnen meemaken dat een kind dat veel moest huilen en niet van aandacht hield, na twee maanden bij ons al in staat was om te vertellen wat hij wil. En het meest bijzondere is dat hij nu vaak ‘I want hug’ zegt. Naast mijn stage ga ik in het weekend wel eens leuke dingen doen met collega’s of een huisgenoot. Het scheelt dat ik alle hotspots hier vier jaar geleden al gezien. Al word ik altijd nog vrolijk als ik naar de Petronas Towers kijk.’

Hoe bevalt het buitenlandse leven?

‘Ik mis de wijntjes drinken met mijn dipsuut en andere vrienden en vriendinnen wel. Verder mis ik mijn fiets heel erg. Hier heeft bijna iedereen een auto. Het openbaar vervoer is echt ‘a-relaxt’, dus ik ben niet echt mobiel. Het valt me op dat hier de druk om er stylisch uit te zien heel groot is. Iedereen loopt er een beetje popperig bij. Dat is echt een heel verschil met Nederland. Daar lopen mensen met uitgaan op hun All Stars, hier hebben ze cocktailjurkjes aan. Ook neemt de afdeling whitening creams in de drogisterij een groot gedeelte in beslag. Vooral het eten bevalt me heel goed. Het is super lekker allemaal. Ik vind Maleisië echt een aanrader, ook voor studenten. De mensen zijn vriendelijk en alles is hier best wel modern en westers ingesteld. Ja, ik vermaak me nog wel even.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.