‘Door virtuele hulp ben je niet alleen’

| Jelle Posthuma

Reanimeren met behulp van een VR-bril. Sander Giesselink (24), masterstudent Human Media Interaction, schrijft er zijn scriptie over. Sterker nog, hij bouwde samen met een studiegenoot een 3D-visualisatie, die het reanimeren op afstand begeleidt.

Photo by: Gijs van Ouwerkerk

Stel, je staat ergens in the middle of nowhere. Plots stort de enige andere aanwezige ter aarde: een hartaanval. Je belt 112 en krijgt een hulpverlener aan de lijn. ‘Activeer je bril’, zegt de hulpverlener. Met de bril op je neus, verschijnen er twee handen in je blikveld. Een grote, groene pijl wijst op het hoofd van het slachtoffer. ‘Kantel het hoofd en lift de kin’, klinkt uit de kleine speakers van de bril. Twee armen vliegen door je gezichtsveld en demonstreren de handeling op het slachtoffer. Stapsgewijs leidt de hulpverlener je door de reanimatie.

Virtueel ter plekke

De bril die het leven van het slachtoffer redt, is een augmented reality (AR)-bril. De AR-bril vult het ‘echte’ zicht van de drager op de werkelijkheid aan met 3D-visualisaties. Zodra het contact met de 112-centrale is gelegd, verschijnen de handen van de hulpverlener in het blikveld. De hulpverlener op afstand kan de vereiste handelingen voordoen. Ook kunnen ze vanuit de alarmcentrale instructiefilmpjes starten of het tempo van de reanimatie aangeven. De hulpverlener ziet, met behulp van een virtual reality (VR)-bril, precies wat de omstander ter plekke waarneemt. Daardoor is betere feedback en meer (visuele) uitleg mogelijk, dan via de telefoon. Zo is de hulp op afstand, virtueel toch aanwezig.

Professionele hulp

Het idee voor deze reanimatiehulp op afstand komt van masterstudent Sander Giesselink. Hij studeert Human Media Interaction aan de UT. ‘Bij een hartaanval is het cruciaal wat er in de eerste minuten gebeurt’, vertelt Giesselink. ‘Het duurt altijd even voordat er professionele hulp ter plaatse is. Door de virtuele hulp ben je niet alleen. In een stressvolle situatie, zoals bij het reanimeren, is dat heel belangrijk.’  

Dat virtual- en augmented reality handig zijn voor leerdoeleinden, ontdekte Giesselink tijdens een mastervak. ‘Wij gingen naar KLM waar ze werken met VR-brillen aan brandoefeningen voor stewards en stewardessen. Voor mijn masterproject heb ik een instructieprogramma ontwikkeld die helpt tijdens het reanimeren.’ Giesselink bouwde verder op het Open Immersive Telepresence System van medestudent Emiel Harmsen. Dankzij deze techniek kan iemand virtueel op een andere locatie aanwezig zijn.

De brillen zijn nu nog state-of-the-art, dat wil zeggen: de techniek is nog niet voor iedereen beschikbaar. ‘Het wordt mogelijk zodra mensen met smart glasses gaan rondlopen’, verwacht Giesselink. ‘Vooral voor leerdoeleinden is augmented reality de toekomst. En daar zou ik graag mee verder gaan. Misschien wel met een promotie.’

 


If you want to read this article in English, please check out our Science & Technology Magazine.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.