Op de jaarlijkse conferentie maakte Denys deel uit van zo’n tweehonderd studenten van Europese en Amerikaanse universiteiten. Gedurende vier dagen bespraken ze een voorstel over cybersecuritybeleid. Iedere student kreeg een alter ego aangewezen; zo was Denys David Cameron en was tweedejaars Lisa Schneider Europees Parlement-voorzitter Martin Schulz.
Wenkbrauwen fronsen
‘Het bijzondere was dat je heel snel in een flow terechtkomt. Je voelt je meteen regeringsleider’, zegt Denys. ‘Tussen een vergadering door las ik bijvoorbeeld een artikel over meer EU-integratie. In mijn rol als David Cameron fronste ik meteen mijn wenkbrauwen, want Groot-Brittannië is daarop tegen. Daar hoorde ook veel speechen bij.’
Voor zijn optreden als David Cameron kreeg Denys de prijs van beste regeringsleider. Ook tweedejaars Marie Helen Ferdelman, die de Spaanse Europarlementariër Juan Fernando López Aguilar speelde, viel in de prijzen.
Ingewikkeld onderwerp
EuroSim is als trans-Atlantische samenwerking tussen twintig universiteiten om het jaar in de VS of Europa en vond vorig jaar aan de UT plaats. Dit jaar was het Skidmore College in Saragota Springs, NY aan de beurt en was het onderwerp cybersecurity. ‘Het is een heel actueel en opmerkelijk onderwerp, omdat er zo weinig wetgeving over bestaat’, vertelt Denys. ‘Het internet heeft zich razendsnel ontwikkeld, wat de beveiliging ervan een erg ingewikkeld onderwerp maakt.’
Tijdens de vergaderingen discussieerden de studenten over de mogelijkheden van een instituut in ieder EU-land om eenzijdige wetten voor cybersecurity na te leven. Denys hield zich daarnaast bezig met andere taken die David Cameron moet vervullen (in de Europese Raad), zoals samenwerkingsverbanden op dit gebied met de Afrikaanse Unie en Rusland.
Moeilijk spel
Denys zegt dat hij goed inzicht heeft gekregen in de volgens hem moeilijk ogende Europese besluitvorming. ‘We speelden volgens de officiële Europese regels. Ik snap nu wel beter hoe het werkt, hoe moeilijk het hele politieke spel is. Zo kan iedereen in de Europese Raad bijvoorbeeld een veto uitroepen en moet een voorstel worden aangepast. De ene persoon wil dit, de andere wil dat; dat leidt tot vage verklaringen. Als je zelf middenin zo’n proces zit, zie je ook waarom het eigenlijk zo moeilijk is.’
