Foto's: Arjan Reef
 |
 |
| Annegreet Boekeloo (20) studeert advance technology en is voorzitter van studievereniging Astatine. |
 |
| Carla Kloeze (21) studeert biomedische technologie en is voorzitter van harmonieorkest SHOT. |
 |
| Kirsten van der Reest (22) studeert bedrijfskunde en is voorzitter van studievereniging Stress. |
 |
| Stéphanie Reijnders (22) studeert civiele techniek aan Saxion en is voorzitter van roeivereniging Euros. |
 |
| Miranda Schraa (21) studeert biomedische technologie en is voorzitter van studievereniging Paradoks. |
Als voorzitter van een UT-vereniging opereer ik in een mannenwereld.
Stéphanie: `Niet mee eens. Mijn studie is meer een mannenbolwerk dan mijn roeivereniging.'
Annegreet: `Ik ben de enige vrouw in het bestuur. Ik vind het fijn om met mannen samen te werken. Ze zijn nuchter. Ik moet er niet aan denken dat het andersom zou zijn.'
Stéphanie: `Tegen mannen kun je direct zijn. Dat werkt niet altijd bij dames. Aha, ik zie herkenning.'
Carla: `Nou, ik voel dat niet zo hoor. Bij SHOT is de verdeling min of meer gelijk. Direct kunnen zijn of niet ligt volgens mij aan de mensen in het bestuur en niet zo zeer aan hun sekse.'
Miranda: `Bij ons is de verhouding ook fiftyfifty. Toen ik solliciteerde naar mijn huidige bestuursfunctie gaf ik duidelijk aan beslist niet in een vrouwenbestuur te willen. Ik kan beter met mannen samenwerken.'
Stéphanie: `Ik ook. Hoe dat komt? Door een natuurlijke lompheid. Haha.'
Kirsten: `De UT ís een mannenwereld, dat weet je van te voren.'
Carla: `Of dat storend is? Nee hoor.'
Kirsten: `Inderdaad, als ze op een normale manier met je omgaan, vind ik het best.'
Met een vrouw aan het roer bereik je meer.
Stéphanie: `Ik sta hier neutraal tegenover. Dit jaar hebben we een klein bestuur. We moeten het met vijf in plaats van met acht mensen doen. Er blijven daardoor best wat plannen liggen.'
Miranda: `Een vrouw aan het roer zorgt voor een frisse wind.'
Kirsten: `Jazeker. Ik had na twee dagen al door dat ik dingen heel anders wilde doen. Ik denk dat vrouwen sfeer belangrijk vinden en niet alleen gericht zijn op resultaten.'
Annegreet: `Vrouwen denken ook aan kleinere dingen. Ze zijn meer van de details.'
Stéphanie: `Nou ik niet hoor. Ik pas me volledig aan de mannen aan!'
Kirsten: `Dat kan ik ook. Ik krijg wel eens van mijn huisgenoten te horen dat ik minder lomp moet doen.'
Carla: `Of we meer bereiken weet ik niet. Onze manier van aanpak is gewoon anders.'
Miranda: `Ik kan gerust nog bestuursdingen mee naar huis nemen. Een man niet hoor. Die gooit de deur dicht en klaar.'
Kirsten: `Ik merk op wanneer een bestuurslid een tijdje niet is geweest. Dan ben ik snel geneigd te bellen om te kijken wat er aan de hand is.'
Stéphanie: `Ja, dat verantwoordelijkheidsgevoel herken ik. Ik wil dat alles goed gaat. Daarom ben ik vaak de Bob. Je bent immers het gezicht van de vereniging en als er iets misgaat, wordt jouw kop eraf gehakt.'
Miranda: `Zo ver ga ik niet.'
Kirsten: `Of we wel eens gebruik maken van ons vrouw zijn? Echt wel. Dat gaat heel makkelijk. Als mijn fiets stuk is, regel ik iemand die `m kan maken. Dat werkt gewoon.'
Stéphanie: `Je hoeft maar een hint te laten vallen en hup, het wordt al geregeld.'
Annegreet: `Ik doe het liever zelf dan dat ik een man vraag.'
Carla: `Ik zou ook eerst zelf dingen willen uitzoeken en als het dan niet lukt gooi ik mijn charmes wel in de strijd.'
Stéphanie: `Ach, een pruillipje en `ik snap het niet' werken best goed.'
Kirsten: `Zeker voor praktische zaken.'
Ik loop tegen vooroordelen aan in mijn voorzitterschap.
Miranda: `Mijn collega-bestuurders hebben wel vooroordelen, maar meer voor de grap dan dat ze het ook serieus bedoelen.'
Kirsten: `Het gaat dan niet over een vrouw als voorzitter, maar meer over een vrouw als mens. Dan maken de mannen lompe vrouwonvriendelijke opmerkingen.'
Stéphanie: `Inderdaad, het gaat niet over het voorzitterschap. Ze vinden het leuk om je op te naaien. Zeggen dat je niet tegen alcohol kunt. Of keihard boeren, terwijl ze weten dat ik dat niet leuk vind.'
Kirsten: `En dan plagerig roepen: ophouden, ophouden.'
Annegreet: `Mijn bestuursblouse is net iets anders dan die van de mannen. Dat grijpen ze aan om op de verschillen te wijzen.'
Stéphanie: `Over vooroordelen gesproken. Mannen denken vaak dat we kunnen multitasken, terwijl dat niet helemaal waar is.'
Kirsten: `Ze gebruiken het als excuus. Zo van, dat kunnen wij niet, dus dat doen wij niet.'
Stéphanie: `En mannen denken niet aan hun omgeving. Als ze koffie halen, halen ze alleen voor zichzelf. Ik ben de enige in het bestuur die vraagt of iemand anders ook wat wil.'
Annegreet: `Bij ons is dat eerder andersom.'
Miranda: `Vorige week moest ik met mijn been omhoog zitten. Ze deden van alles voor me hoor.'
Ik ben een echte leider.
Annegreet: `Pff, nee. Zo voel ik dat absoluut niet. Als ik bij ons in het bestuur kijk, hebben anderen het veel meer in zich. Die zijn dominant, ik niet. Dat maakt de rol van voorzitter voor mij wel uitdagend. Ik wil er beter in worden.'
Miranda: `Vijf jaar geleden had ik niet verwacht dat ik dat van mezelf zou zeggen. Maar het klopt wel. Ik ben de oudste van zes kinderen, dat helpt misschien wel. Ik merk dat als ik met mijn vriendinnen ben dat ik vaak het voortouw neem.'
Carla: `Dat heb ik ook. Ik neem vaak het initiatief, sta mensen bij, kom met ideeën.'
Stéphanie: `Ik heb een skillcertificate leiderschap gedaan. Daarvan heb ik veel geleerd. Ik probeer vooral anderen beter te maken, zonder dat ik de overhand neem. Binnen mijn bestuur nemen ze wel veel van me aan. Ik hoef niet hemel en aarde te bewegen om iets te bereiken.'
Kirsten: `Dat is bij ons wel eens anders. Ik heb heel erg geleerd dat je er achter aan moet bellen als je een mailtje stuurt. Nu doe ik het zo: vandaag een mailtje met een voorstel, morgen een beslissing.'
Stéphanie: `Ik denk dat deze functie ook van belang is voor mijn loopbaan. Ik kom waarschijnlijk ergens als projectmanager terecht, of als werkvoorbereider. Dan heb je altijd wel mensen die je stuurt.'
Kirsten: `Ik moet het wel doen om de opleiding op te leuken. Bedrijfskunde heeft jaarlijks zo veel afgestudeerden. Ik moet wel iets doen om op te vallen, wil ik straks een leuke baan hebben.'
Miranda: `Met TG is het lastig een leidinggevende functie te bekleden. Ik doe het dus puur voor mezelf.'
Ik ben af en toe best een bitch.
Kirsten: `Dat moet je eigenlijk aan mijn bestuursgenoten vragen.'
Miranda: `Haha, dan zullen ze zeker ja zeggen.'
Carla: `Je moet zo af en toe toch ook een bitch zijn?'
Annegreet: `Ik niet hoor. Misschien moeten we het hebben over de definitie van een bitch.'
Carla: `Nou het is soms wel nodig om je stem te laten horen. En ja, dan vinden ze je soms een bitch.'
Stéphanie: `Je moet wel laten merken dat de anderen niet om je heen kunnen. Roeiers zijn op dit moment gefrustreerd omdat ze niet het water op kunnen omdat er wat ijs op ligt. Dat reageren ze af op het bestuur. Dan moet je soms bitchy zijn en zeggen: flikker op. Zo zijn de regels nou eenmaal.'
Annegreet: `Misschien komt het zo over, maar het voelt best schokkend om een bitch genoemd te worden.'
Miranda: `Ik vind dat niet zo erg. Behalve als je fulltime bitch zou zijn. Dat lijkt me niets.'
Kirsten: `Je bereikt ook niets meer als het alleen maar hard tegen hard is. Je leert wel bij welke onderwerpen je rustig moet praten en wanneer hak-hak-hak beter werkt. Je moet nu eenmaal de kar trekken.'
Miranda: `Je moet besluiten nemen ookal is niet iedereen het ermee eens. Misschien ben je dan een bitch, nou ja.'
Annegreet: `Worden jullie wel eens voor man uitgemaakt dan? Dat ze zeggen, jij bent ook geen echte vrouw?'
Kirsten: `Als er iets lomps uit mijn mond komt wel ja. Zeggen ze: wat is er met jou gebeurd? Je lijkt wel een vent!'
Calra: `Nou ja, we zijn in ieder geval geen lief meisje-meisje.'
Kirsten: `Die zie je hier gelukkig ook niet zoveel. Ik ken weinig vrouwen die alleen maar met make-up bezig zijn. Nee hoor, ze zuipen gewoon hard mee.'
Stéphanie: `Laatst met ons bestuursweekend was ik chauffeur. Mijn bestuursgenoten waren helemaal verbaasd. Jij rijdt best assertief, riepen ze. Ik dacht van yes. Ik zie dat als een compliment als mannen dat zeggen.'
Kirsten: `Mijn meeste bestuursgenoten zijn diehard Tukkers. Die hebben niets met meisje-meisjes. Ik zou het verschrikkelijk vinden als ze over mij zouden zeggen: nou, Barbie is er ook weer bij. Nee, dan liever een vent!'
