TV-ster
Van wetenschapper tot tv-ster, wie had dat tien jaar geleden kunnen denken.
Andersom lijkt ons eigenlijk nog leuker.
Zit je in de collegebanken te wachten op je docent statistiek, komt Henny Huisman binnen; maak je je klaar voor een afspraak met je scriptiebegeleider, blijkt die van baan te hebben geruild met Patty Brard of die akelige Jensen. Frits Barend is ineens de voorzitter van het college van bestuur en Henk van Dorp speelt rector. Jan Mulder als decaan en kale Frits Wester is het nieuwe hoofd voorlichting. Aangezien Mart Smeets het liefst zichzelf hoort praten, kan hij mooi wat hoorcolleges doen. Catherine Keijl is een echte campusmoeder en moet dus vertrouwenspersoon worden. Andries Knevel wordt vanzelfsprekend de geestelijk verzorger van de UT. Gordon is als voormalig marktkoopman weer uitermate geschikt voor het vermarkten van UT-kennis.
Wie nog een passende plek weet voor zijn maatje Gerard Joling mag ons mailen.
Batavieren
De Batavierenrace zit er weer op. Maar we zullen er nog lang, en met de nodige weemoed, aan terugdenken.
Op ons netvlies verschijnen de motorrijders als ze zaterdagmiddag aan het einde van een lange nacht en een lange dag onder luid gejuich de sintelbaan opknetteren. Ze hebben het weer gefikst! De stoere bikkels van de Motorsportgroep, sommigen al aardig op leeftijd, komen nog elk jaar terug voor hún Bata. Geroutineerd regelen ze het verkeer. Een vijfsprongetje in Barchem? Doen ze gewoon even.
Of neem de studenten uit Enschede en Nijmegen die dit gigantische evenement ieder jaar op rolletjes laten lopen. Alsof het niks is. Op allerlei plaatsen zijn ze te signaleren: de batavrijwilligers in hun batasweaters met daaronder een warm kloppend batahart. De benen lopen ze uit het lijf om hún evenement te laten slagen.
We herinneren ons de vele lopers die soms trillend van inspanning het wisselpoortje passeren, de colonne busjes met opgewonden gezichten achter de ramen en het met tentjes en luchtbedden bezaaide campusterrein.
Het feest 's avonds en `s nachts, waar iedereen de vermoeidheid uit zijn lijf danst. Waar Wageningse winnaars kussen met Twentse verliezers. Later op de campings en in de slaapzakken zijn ploegnummers niet meer belangrijk en vinden studenten uit alle steden elkaar.
Uiteindelijk komt dan de day after, waarop zevenduizend koppen koffie het vermoeide spul weer een beetje op de been moeten krijgen. Na het afbreken van de tenten en het uitwisselen van de nodige adressen scheiden ieders wegen. `Tot volgend jaar!'
Ja toch?
