Wetenschapsthriller zorgt voor spanning

| Redactie

Is een 'wetenschapsthriller' niet een schoolvoorbeeld van een contradictio in terminis? Er is natuurlijk science fiction, maar dat is een literair genre dat weinig met de wetenschappelijke praktijk van alledag heeft uit te staan. In die praktijk is het veel en hard zwoegen om heel af en toe een klein nieuw inzichtje te produceren. Niet zo 'thrilling' op het eerste gezicht. Lees Onder Professoren van W.F. Hermans maar. Wat een kleinzielige, achterbakse maar vooral ook levenloze wereld wordt er gevormd door die Groningse hoogleraren.

En toch schrijft de Amsterdamse hoogleraar en thrillerschrijver René Appel een boek voor de Wetenschap & Techniekweek dat Spanning heet. De hoofdpersoon, Jeroen Wielmeijer, is een gevierd hoogleraar die onderzoek doet naar stress. Populair als René Diekstra wordt hij veelvuldig gevraagd voor televisie-optredens. Ook Wielmeijers weg is niet zonder obstakels. Zijn ambitie dwingt hem tot publiceren, ook als hij niets te zeggen heeft. Een mislukte liefdesaffaire doorsnijdt zijn carrière. Maar Wielmeijer is in ieder geval niet meer de saaie professor in de ivoren toren. Hij is de moderne wetenschapper die verweven is in conflicten en controversen. Spanning alom.

Appel heeft niet zozeer een aanklacht tegen de universitaire wereld willen schrijven, maar een roman geschreven met een universitaire setting. De wetenschapper is gewoon een mens, en een roman hoeft, tenzij je Voskuil heet, niet geschreven te worden als er alleen maar gewone dingen gebeuren. Spanning is een leuk en leesbaar boek geworden, dat zelfs wel een klein beetje thriller is. Maar of dat nou komt omdat de wetenschap zelf zo spannend is? Voor een tientje te koop in de boekhandel.

Jan Willem van Poortvliet

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.