Sinds de jaren zestig zit de verandering er goed in, zo betoogt Vierhout. Diagnostiek en therapieën bereiden zich in een vlot tempo uit. Transplantaties, open hart operaties, radio- en chemotherapie zijn aan de orde van de dag. Wie zou er niet willen werken in zo'n wereld? Oke, het kost moeite om die omgeving binnen te dringen. Een zware studie ligt eraan vooraf. Studenten moeten zich heel wat kennis eigen maken voordat ze zelf het mes in de handen mogen nemen. Maar steeds vaker kunnen zij kankerpatienten volledig genezen. Als arts kan je zelfs de kwaliteit van het leven van het patiënt aanzienlijk doen toenemen.
'Sinds het mogelijk is een kleine camera het lichaam in te brengen, kan een chirurg opereren zonder grote incisies te hoeven maken. De projectie op de monitor maakt het voor de arts mogelijk in staat mee te kijken en te opereren. De chirurg heeft zo de handen vrij om daadwerkelijk te genezen in plaats van alleen te observeren. Tevens kan de omgeving meekijken en controleren of het wel goed gaat. Voor de patiënt levert het minder pijn en een kortere ziekenhuisopname op. De verblijftijd van zieken in het ziekenhuis is zo fors gedaald en de mogelijkheden voor behandelingen sterk toegenomen', aldus Vierhout.
Vroeger kon een arts makkelijk het overzicht bewaren, aldus Vierhout. 'Tegenwoordig niet meer. Als een dokter het overzicht verliest is hij overgeleverd aan diegene, die orde moet scheppen. Dus aan de manager. Als de organisator en de arts elkaar niet begrijpen, loopt de verzorging van de patiënt gevaar.' Niet voor niets, aldus Vierhout, startte de Universiteit Twente samen met 't Roessingh, het Medisch Spectrum Twente en de medische faculteit van de Universiteit Leiden vorig jaar met de nieuwe studierichting 'Geneeskunde en Management'. 'De bedrijfskundige student kan leren waarom medische specialisten op een bepaalde manier denken, werken, wat hun mogelijkheden zijn en waar hun verantwoordelijkheden liggen. Om de professionals te begrijpen is het noodzakelijk om hun taal te leren. Tevens wordt er duidelijk gemaakt wat de mogelijkheden zijn van verpleegkundigen, paramedici en andere ziekenhuismedewerkers.'
Vierhout gaat de scepter zwaaien over de nieuwe divisie van de Twentse universiteit. Hij vindt het niet meer dan logisch dat juist de UT uitverkoren is om dit moderne vak te onderwijzen. Immers een uitgebreide expertise bij de verschillende faculteiten op medisch-technisch gebied en op het informatica en telematica terrein is reeds aanwezig. Daarnaast kent de universiteit naast de techniek een kern maatschappijwetenschappen, die, zich bij uitstek leent voor wetenschappelijk onderzoek, vindt de kersverse professor.
