Na een weekendje kamperen met veel feest en weinig slaap, werd het voor
mij weer tijd om naar Enschede te gaan. Voor mensen uit mijn geboortedorp
(Ven-Zelderheide) is dat nog knap lastig. Het feit doet zich namelijk voor
dat elke vorm van openbaar vervoer ontbreekt. Zelfs geen buurtbus die eventjes langsrijdt. Dus wat doe je? Je gaat met de auto of liftend naar de vijf kilometer ver weg gelegen bushalte waar de bus je vervolgens twintig
kilometer noordelijker in Nijmegen op het (trein)station afzet. En dan ben
je eigenlijk pas op weg.
Zoals gewoonlijk weer knetterdruk. Geen plaats te bekennen behalve een
half plekje naast een man met zo'n bierpens waarin twintig mosselen nog
niet eens te vinden zijn. Jezelf een weg banend door de dichte mist van
rook, ga je toch maar zitten. En dan begint het. Eerst laag en dan naarmate
de trein sneller gaat, steeds hoger om vervolgens als een terts naar
beneden te gaan en weer met een kwart omhoog. Alle bestaande noten komen
er in voor: bessen, assen, gessen, noem maar op.
Waar ik op doel is dat irritante gepiep in die nieuwe dubbeldekkers van de NS). Het is jammer dat ik geen computer heb anders had ik het een keer opgenomen en als MP3tje op internet gezet zodat iedereen weet waar ik het over heb.
Ik vind het schandalig dat ze daar nog niets aan gedaan hebben. Ben je
lekker aan het dutten in het overlapgebied van dromenland en werkelijkheid,
word je wreed verstoord door de verkeerd gefrequenteerde tonen van een
mislukte draaiorgel die je droom komt binnenrijden. Beste NS, zorg dan
ten minste dat er een melodietje in zit, bijvoorbeeld Purple Haze van Jimi
Hendrix of, misschien wat meer bekend, Vader Jacob van ja, van wie
eigenlijk? Zo zal het voor iedereen wat aangenamer worden om te reizen. We
betalen toch niet voor niets?
De auteur is student natuurkunde.
Hij geeft de pen door aan Bram van Uden, student CT&M.
