Werkveld

| Redactie

Met K's Choice op de achtergrond zit ik achter mijn PC. Ik probeer ongeveer 300 woorden op papier te krijgen die samen een betekenis hebben. Ik ben nu vijfdejaars student en moet binnenkort beginnen met afstuderen. Mijn vakken heb ik gelukkig vorig jaar al allemaal afgerond. Het burgerlijke leven komt dus erg dichtbij. Om mij heen hoor ik niets anders dan mensen die afstuderen en gaan werken. Het leuke studentenleventje met mijn vrienden valt op die manier mooi in duigen. Zo realiseer ik me dat er van mijn doegroep drie van de tien mensen zijn overgebleven. Met één heb ik sporadisch contact. Ik heb pas gehoord dat ze gaat afstuderen in Amsterdam. Met de andere 'survivor' heb ik eigenlijk nooit echt contact gehad. Ik zou dan ook niet weten wat ze nu doet. Mijn andere doegroepgenoten zijn overgestapt naar het HBO (met en zonder succes) of zonder diploma afgehaakt en gaan werken.

Als ik zelf terug kijk op mijn studie viel het allemaal best mee. Tentamens, werkstukken en projecten. Als je één keer door hebt hoe het werkt, is het allemaal niet zo moeilijk. Maar om eerlijk te zijn ben ik van de helft al vergeten wat de inhoud was. Vreemd is dat eigenlijk: je wordt beloond met een papiertje voor kennis die je niet eens meer hebt. Persoonlijk vind ik dat niet erg. Het belangrijkste voor mij was dat ik snel heb leren leren. Ik hoop dat ik daardoor in staat ben om me snel aan te passen aan nieuwe omgevingen. Met het oog daarop moet ik eenvoudig en snel de benodigde informatie kunnen vinden. De technologische ontwikkelingen bieden deze mogelijkheden. Aan dit werkveld wil ik als BIT-er een bijdrage leveren.

De auteur is vijfdejaars BIT-student. Hij geeft de pen door aan Bob Dirks, student technische natuurkunde.

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.