Ik ken je al jaren als een bestuurder met sprankelende en soms ook wilde ideeën. Soms was ik blij verrast zoals met je studentenontbijt, je minor en major, je studiepunten voor student-bestuurders of je voornemen om de eerstejaars-spijtoptanten-beurs af te schaffen. Dan weer zag ik met gefronste wenkbrauwen hoe onder jouw leiding de democratische bestuursstructuur om zeep werd geholpen. Maar 'bemoei je er niet mee!'.
Dat ik je nu toch deze open brief schrijf, is omdat ik met bezorgdheid kennis genomen heb van je plannen met de campus. Frans, op deze wijze haal je de 'ziel' uit de campus!
Ik zal je proberen dat uit te leggen. Van oudsher is het zo dat er op de Universiteit Twente drie 'eenheden' zijn: de faculteiten, de diensten én de campus. De campus was géén faculteit, géén dienst, maar de campus was de campus!
De campus was en is niet zo maar een optelsom van faciliteiten, maar ontleende en ontleent zijn meerwaarde aan het feit dat het mede bestuurd en gerund wordt door studenten. Dat medebestuur door studenten is voor de beheerders wel eens lastig, maar is tot dusverre steeds goed gegaan.
Je plannen voor een drastische reorganisatie van de campus worden blijkbaar mede ingegeven door het feit dat er problemen zijn (geweest) met het campusbestuur. Er zou sprake zijn van wrijvingen tussen de bestuurders onderling en de DCV en daarom moeten de directeuren van de campus en het Facilitair Bedrijf van plaats gaan wisselen (gaat niet door, red.). Lijkt mij niet zo verstandig. Leiding geven aan de campusorganisatie is bepaaldelijk niet hetzelfde als leiding geven aan een facilitair bedrijf!
Ik heb veel respect voor de voortreffelijke wijze waarop de huidige DCV jarenlang de campus leidt. Het is voorwaar geen sinecure om telkens maar weer aan een nieuw aangetreden campusbestuur uit te leggen wat het verschil is tussen besturen en beheren en dat je, als je studenten minder wilt laten betalen niet ook kunt verlangen dat het aangeboden voorzieningenniveau op het vroegere peil blijft!
Kom, Frans, lees er de campusnota uit de zestiger jaren nog eens op na en steek je licht op bij oud-campusdecaan prof.dr. J. Schuyer. Hij zal je, ongetwijfeld veel beter dan ik, kunnen uitleggen wat nu zo het bijzondere is aan onze campusuniversiteit en wat de campus was, is én, in mijn ogen althans, moet blijven!
Ik wens je veel wijsheid toe!
