Zo zorgden de drank van de vorige avond en de warmte van de middag tijdens het Grand Campus Experience, afgelopen dinsdag, voor een uitermate ontspannen sfeer. Alleen tijdens spelletjes met water, in één van de campusvijvers, lieten de 'foeten' (foto) zich soms verleiden tot serieuze competitie.
Pas tijdens het optreden van de rockband Skik, dinsdagavond in de Vrijhof, bleek dat de aankomende eerstejaars nog over genoeg energie beschikten om te springen, te dansen, te schreeuwen en te klappen. Met hun opzwepende muziek wist het Drentse driemanschap de massa tot op de achterste rij in beweging te krijgen: 'Wat 'n kabaal aal, wat 'n kabaal aal. Wat 'n kabaal.'
De Enschedese wethouder M.P. Swart, ooit student aan de UT, heette de nieuwe lichting afgelopen woensdag officieel welkom in de voormalige textielstad. Daarna kregen de studenten uitgebreid de gelegenheid kennis te maken met de horeca op en rond de Oude Markt.
Lang niet alle eerstejaars doen overigens mee met de introductie. Ongeveer 20 procent van de krap elfhonderd studenten die zich dit jaar hebben ingeschreven laten de festiviteiten aan zich voorbijgaan.
Het is nog niet bekend hoeveel studenten zich precies aan de UT hebben ingeschreven. Omdat sommige studenten zakken voor hun vwo-examen en andere zich pas op het laatste moment aanmelden, duurt het volgens Hans Punt (hoofd Centrale Studenten Administratie) nog wel een paar weken voordat de definitieve inschrijvingscijfers bekend zijn.
Tot nu toe stijgt de UT, wat aanmeldingen betreft, met 2 procent. Eindhoven begroet dit jaar aanzienlijk meer studenten: plus 9 procent. Delft komt op plus 5 procent.
INTRODUCTIE, pagina 8/9
Anders dan het duffe vwo
'Ja! Het is hier tof. Zeker weten.' Egbert Bleeker zit samen met zijn doeproep - Delirium - van de faculteit elektrotechniek langs de kant van de vijver te wachten. Als twee doegroep-pappa's in het water springen om een concurrende kano omver te gooien, veert hij op: 'Het is hier heel anders dan op het duffe vwo.'
Bleeker heeft naar eigen zeggen de middelbare school op zijn sloffen gehaald. 'Ik hoop op de UT dat ik tenminste wat moet doen en dat het allemaal wat moeilijker is.'
Daarom vindt Bleeker de intro ook zo goed. 'We zijn gewoon een fanatieke doegroep. We doen van alles. We leren elkaar kennen. Het is gezellig.'
Waar ze de afgelopen nacht dan uithingen? 'Pfff, daar vraag je me wat. Tja, we hebben bier gedronken, in de Vestingbar, maar verder weet ik het nietmeer zo precies.'
Griezelig
Marrit de Kroon (bestuurskunde) kwam helemaal alleen naar Enschede. 'In het begin vond ik dat wel een beetje griezelig. Je weet niet wat je moet verwachten. Maar na vijf minuten sta je al met van die mannetjes te praten. Het kennismaken gaat zo snel.'
De Kroon koos min of meer toevallig voor een doegroep van Audentis. 'Tot nu toe is het verschrikkelijk gezellig. Gisteravond zijn we met z'n allen de stad in geweest. Terrasje, de sociëteit, een beetje bierdrinken, niet dat ik dronken werd ofzo, gewoon gezellig.'
Of ze ook lid wordt van Audentis? De Kroon: 'Dat ben ik nog een beetje aan het uitzoeken. D'r zijn ook zoveel andere verenigingen.'
Meer bos dan géén bos
Anna Jo de Vries (technische natuurkunde, doegroep DNA) komt uit Groningen, uit Noord-Groningen om precies te zijn. En dan is Twente anders. Zeker als je over de groene campus zwerft, op zoek naar een nieuw wateravontuur. 'Er zijn hier wel heel veel bomen. Bij ons thuis heb je natuurlijk ook bossen, maar niet overal. Het lijkt erop, dat hier meer bos dan geen-bos is', zegt de De Vries verbaast om zich heen kijkend. 'Je krijgt er een beetje vakantiegevoel van.'
De vlag
Elke doegroep bezit een zelfgemaakte vlag. En die vlag behoeft bescherming. Andere doegroepen proberen het vaandel namelijk af te pakken. Desnoods met grof geweld.
Volgens de kinderen van doegroep IJgenweis (let op de originele spelling) zijn het voornamelijk 'de ballen van Taste en Audentis' die zich met dergelijke praktijken bezig houden. Maar omdat het hebben van een vlag 'supercool' is, nemen de leden zodra er een aanval dreigt, onmiddellijk hun gevechtsposities in.
Sponzen
Twee emmers vol water, dat was dinsdagmiddag tegen drieën het absolute record op de twintig meter sponzen-in-een-emmer-met-water-leeg-knijpen. De mannen en vrouwen van Remix, een doegroep van bedrijfsinformatie technologie, konden deze geweldige prestatie op hun naam schrijven. En passant versloegen ze, met bijna een emmer verschil, doegroep Hubba Hubba.
Voor de leken, het spel werkt ongeveer als volgt: de deelnemers moeten met een beperkt aantal sponzen water uit een campusvijver naar een twintig meter heuvelopwaarts geplaatste emmer transporteren. Hoe hoger het waterpeil, hoe meer punten de wedstrijdleiding toekent. Na afloop van iedere race worden de emmers weer geledigd.
