Eén geur zou ik graag missen - die van de aftershave-terrorist. Hij is je altijd een paar minuten voor geweest op de gang: je ziet hem niet meer, maar zijn sporen zijn opzichtiger dan graffiti. Als hij in je kamer moet zijn dan is de begeleidende wolk haast tastbaar en er blijven altijd een paar dampende slierten achter als hij vertrekt. En hij is niet alleen, er zijn wel tien van die figuren! Studenten, wetenschappers, OBP'ers - jong en niet zo jong - bewapend met civet en muskus.
Nou moet je niet denken dat ik iets tegen aftershave heb. Het is best lekker op z'n tijd - als het maar niet merkbaar is voordat je dichtbij genoeg bent om te zoenen. Maar dat markeergedrag, de territoriumstrijd die mijn reukzin overdondert, de verzadiging van de ether met stoffen met een halveringstijd van tien minuten: jongens, mag het ook een beetje minder wezen?
De auteur werkt bij de helpdesk Informatica. Ze geeft de pen door aan Charles Matthijsen van de faculteit toegepaste onderwjskunde (editie 13 augustus 1998).
