‘Al met al is het gewoon pijn lijden’

| Rense Kuipers

Elke week strijden UT’ers om de overwinning. Soms op topniveau, soms in de kelderklasse en alles daartussen. In deze ‘wedstrijd van de week’: de atleten van D.A.V. Kronos deden vrijdag mee aan het NSK Trappenloop in Nijmegen.

Het is een jaarlijks uitstapje van Kronos: van de gebruikelijke atletiekbaan naar het trappenhuis van het Erasmusgebouw op het universiteitsterrein van Nijmegen. Niet zonder succes, want de Enschedeërs behaalden meerdere podiumplekken. Kronaut Roy van Zijl werd zevende bij de individuele wedstrijd over tien verdiepingen en eerste bij de teamestafette (4x5 verdiepingen). Hij blikt terug op de wedstrijd.

Wat is het NSK Trappenloop voor wedstrijd?

‘Meestal rouleert een NSK jaarlijks qua locatie, maar dit NSK is eigenlijk al sinds jaar en dag in hetzelfde gebouw in Nijmegen. Waarom weet ik eigenlijk niet. Er zijn zeven verschillende disciplines, verdeeld over individueel, in duo’s of in estafettevorm, waarbij je zo snel mogelijk tien of twintig verdiepingen naar boven moet rennen.’

Hoe is dat?

‘Je komt er met de bus aan en ziet in de verte het Erasmusgebouw (het hoogste gebouw van Nijmegen, red.) al staan. Dat is best een intimiderend gezicht. Dit was mijn vierde deelname, dus ik was er al mee bekend, maar ik zag een paar debutanten niet zo blij kijken. Het grote voordeel van hardlopen in een trappenhuis is dat je de aanmoedigingen van boven beneden al hoort, dat motiveert wel. Als je eenmaal boven bent, moet je wel vijf minuten bijkomen. Gelukkig heeft het gebouw ook een lift voor de weg naar beneden.’

Hoe verhoudt deze wedstrijd zich tot de ‘gewone’ hardloopwedstrijden?

‘Tien verdiepingen is als een 400 meter op de baan, twintig verdiepingen is als een 800 meter. Zelf vind ik de gebouwenloop op de campus wat zwaarder, die kun je vergelijken met een 1500 meter. Met traplopen voel je de vermoeidheid nét op iets andere plekken, meer in de bovenbenen. Maar al met al is het gewoon pijn lijden, je gaat helemaal kapot. Van de laatste twee à drie verdiepingen is me niks bijgebleven, want je wordt helemaal duizelig. De kunst is om niet te kijken waar je bent. Maar het blijft gewoon leuk om te doen.’

Leuk?

‘Ja, als mensen weer eens klagen dat ze een paar trappen op moeten lopen, dan kan ik zeggen dat ik tien verdiepingen in 55 seconden heb overbrugd. Het gaat ook een beetje om de bragging rights, hè. Maar het gaat me vooral om mezelf te verbeteren, persoonlijke records neerzetten, daar gaat het in de atletiek om. Omdat het steeds precies dezelfde wedstrijd is, kun je goed vergelijken.’

Zat er een PR in vrijdag?

‘Nee, ik liep precies dezelfde tijd als de laatste twee jaar. Lekker stabiel, dus. En met de estafette is mijn team eerste geworden.’

Hoe deed Kronos het in algemene zin?

‘Best goed. Thijs van Aalten werd bij de mannen derde op de twintig verdiepingen. Bij de dames was Annabel Boonman de snelste over tien verdiepingen en werd Michelle van Dorth derde. We hadden ook een eerste en tweede plek op de estafette. En een tweede, derde en vierde plek op de beerchase, waar je bij het stokje overdragen – in dit geval een wortel – ook nog een biertje moet adten. Er zijn mensen die speciaal voor dit onderdeel mee gingen trouwens. We hadden ook nog het best verklede team. Het winnende team was verkleed als moeder met drie ongelukjes. Het was vrijdag de dertiende hè, de kostuums moesten bij het thema passen.’

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.