Spel
Tijdens het eten deden we vaak een spelletje. Dan gingen we zitten en dan zei mijn broertje: 'En nou niet weer stiekem mijn beker melk leegdrinken, hè!' En al had ik helemaal geen plannen in die richting, op zo'n uitnodiging moest ik wel ingaan. Dat wist mijn broertje natuurlijk ook, dus bij het gebed zag ik door de kiertjes in mijn ogen hoe mijn broertje door de kiertjes in zijn ogen zijn mok nauwlettend bewaakte. Maar even later, als hij de hagelslag over z'n boterham uitstreek of zo, kon ik z'n beker ongemerkt leegdrinken. Dit lukte altijd weer.
