Borstplaat
Het is gelijmd. En het is maar goed ook dat het gelijmd is, want was het niet gelijmd, dan hadden we verkiezingen gekregen. En tijdens verkiezingen gaan mensen rare dingen doen. Althans, tijdens echte verkiezingen. Niet tijdens Europese verkiezingen. Dat is Lousewiese-woozewiese en niemand die er wat van merkt. Maar tijdens echte verkiezingen gaan de politici het land in. Dan gaan ze praatjes maken, beloftes voorhangen, aas uitwerpen en hopen dat de kiezer toehapt. En we kunnen het ze niet kwalijk nemen - ze worden ervoor betaald, dus het wordt van hen verwacht. Al ware het me liever dat ze hun programma met een krijtje op een leitje schreven. Dat geeft een iets eerlijker beeld van de duurzaamheid van de standpunten. Na de verkiezingen worden ze uitgewist en vervangen door een regeerakkoord, danwel het negatief daarvan, het oppositiestandpunt. Maar als gezegd, we kunnen het de politici niet kwalijk nemen. Hun gedrag is geïnstitutionaliseerd.